18. yüzyılın sonu ile 19. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan şâirlerin mahlaslarını içeren bir eserdir. Antalya’da 1257 (1841/1842) tarihinde kaleme alınan eser, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi, TY 1038 numarada kayıtlı olan mecmuanın içerisinde yer almaktadır. Şâirnâme’de yaklaşık 363 âşığın mahlasına yer verilmiştir. Eserde yer alan manzumeler 11’li hece ölçüsüyle yazılmıştır (Elçin 1997: 231-232). Şâirnâme, Doğan Kaya'nın tasnifine göre kâinatın yaratılması ve dini bilgilerden sonra şâirlerden ve onların vasıflarından söz eden şâirnâmeler grubunda değerlendirilmektedir (Kaya 1990: 37). 

İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi, TY 1038 numarada kayıtlı olan söz konusu mecmuanın içerisinde Şâirnâme’nin dışında, Hızrî’nin ni’met ve nasihat konusunda hece ölçüsüyle kaleme aldığı manzumeleri de bulunmaktadır. Ayrıca Ahmedî, Behiştî, Fuzûlî, Hicâbî, Hüdâyî, Nüfûsî, İlâhî, İrşâdî, Benli Ali, Nesîmî, Nâkdî, Kâtibî, Cismî, Vahdetî, Kara Hamza, Nebâtî, Zâtî, Resmî, Câhidî, Yunus, Şeyhzâde, Rûhî, Kara Hamza, Emrî, Tâbib, Gafûrî, Eşrefoğlu, Kul Bekir, Halîlî ve Niyâzî’nin şiirlerine yer verilmiştir (Elçin 1997: 231-232).

Müellifin biyografisi konusunda bk. “Hızrî” Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/hizri-mduc.