Tarihçi Ahmedoğlu Şükrullâh’ın kaleme aldığı müzik edvarı. Adı Arapça olmasına rağmen eser Türkçedir. II. Murâd adına yazılmıştır. Eserin 840/1436-37 tarihinde yazıldığı (Uslu 2019: 219) ileri sürülen tek nüshası özel bir koleksiyonda olup mikrofilmi Süleymaniye Kütüphanesi, Nu. 3010'dadır. Tamamı 35 fasıldan oluşan eserin ilk 15 faslı Urmevî’nin Arapça Kitâbu'l-Edvâr'ından, sonraki fasıllar Hasan Kâşânî’nin Farsça Kenzu’t-Tuhaf’ından yapılmış Türkçeye serbest çevirisi dışında, özellikle son üç fasıl özgündür. 

Risâle, müzik seslerinin tizlik ve peslik özellikleri ile başlar, 15. fasıldaki müzik ilminin uygulamasına kadar olan bölümde Urmevî’nin edvarında olduğu gibi konular aynıdır. 16. fasıldan itibaren ud, ıklığ, rebab, mizmar, pişe, çeng, nüzhe, kanun, muğni çalgılarının yapılışları ve bazen düzenlerinden söz edilir. 25-26. fasıllar ibrişim ve bağırsak tellerin yapılışı, 27-28. fasıllar müzisyenlerin meclis adabı, 29. fasıl zühre yıldızı ve duası, 30-31. fasıllar ses sağlığı, 32. fasıl müziğin etkisi, 33. fasıl dört şube ve dört unsur, 34-35. fasıllar elli altı terkibin Yeni Sistemci Anadolu Edvar Ekolü anlayışına göre kısa tanımlarından ibarettir. Terkipler bestenigâr ile başlar, Urmevî’nin mâhur makamından ayrıca bahsetmesine rağmen, 56. terkip mâhuri tanımından sonra 12 makamın insan üzerindeki etkisinin özellikleriyle biter.

Rauf Yekta’dan (1334, 2008) itibaren birçok araştırmaya konu olan Risâle üzerinde bir lisans (Uludemir 1995), iki de doktora tezi (Kamiloğlu 2007; Şirinova 2008) yazılmıştır. Murat Bardakçı’nın yaptığı çeviri  yayımlanmıştır (2011).