Abdullah Cevdet’in telif ve tercümelerden oluşan manzum-mensur eseri. Hilmi Ziya Ülken, Ramazan Bahçesi yayımlanmadan önce Abdullah Cevdet'in "ilk fikir eseri" olan Dimağ'ın 1890 yılında neşredildiğini, Yunus Emre Tansu ise Ramazan Bahçesi'nin yazarın "ilk düzyazı edebî eseri" olduğunu bildirir. İbn-i Ömer Cevdet imzasını taşıyan eserin muhtevası “N‘at-ı Şerîf”, “Lâyetenâhiyetin Kenarında”, “Danimarka Eş’ârından Bir Numûne”, “’Ömer Hayyam”, “Sır Saklayamayış”, “Bir Mektub ve Cevâbı”, “Faust’tan Bir Sahne” ve “Bir Târih ki Bana ‘Âittir” metinlerinden oluşmaktadır. 

Abdullah Cevdet’in aynı tarihlerde yayınlanan Tulûat adlı şiir kitabının başında da yer alan “N‘at-ı Şerîf”, müseddes nazım biçimiyle kaleme alınmıştır. Dokuz bentten oluşan şiirin her bendinin sonunda tekrar eden “Yâ Resûlallâh yoktur gâye-i ‘ulviyyetin” / (“Ey Allah’ın Resûlü! Yüceliğinin sonu yoktur.”) mısraı, Recaizâde Mahmut Ekrem’in Zemzeme III’de yer alan beş bentlik na’tının her bent sonunda tekrar eden mısraından iktibas edilmiştir. "N‘at-ı Şerîf”te dinî duygular hakimdir. Abdullah Cevdet, Hilmi Ziya Ülken’in de belirttiği gibi bu şiirinde Hz. Peygamber’i yüceltir.

“Lâyetenâhiyetin Kenarında”, Victor Hugo’dan nesir çevirisidir. Din duygusunu yansıtan metinde Allah’a kavuşmanın tek yolunun ibadet etmek olduğu vurgulanır. Kendini karanlıklar içinde kenarsız bir uçurumda hisseden özne, hakikate vasıl olup feryat eder. Kıyısı görünmeyen bir girdap üzerine bir köprü inşa ederek Allah’a kavuşması gerektiğini fakat bunu hiçbir insanoğlunun yapamadığını düşünür. Gözlerinin önündeki bu hayal, ona girdabı göstererek kendisi için bir köprü yapabileceğini söyler. Bu köprünün adı, ibadettir. “Tıfl-ı Muhtazar - Danimarka Eş’ârından Bir Numûne” ise serbest müstezat nazım türünde kaleme alınmış  bir tercümedir. Şiirde, ölmek üzere olan çocuk özne annesine hitap ederek ağlamamasını söyler.

Abdullah Cevdet “’Ömer Hayyam”, başlıklı yazısında Feyzi Efendi’nin kaleme aldığı Hayyam adlı eserin tercüme-i hal kısmının sadece Şarklıların görüşlerini ihtiva ettiğini açıklar. Doğu coğrafyasında layığıyla tanınmadığını düşündüğü Ömer Hayyam hakkında Batılıların görüşlerini anlamak amacıyla, eserinde H. Zâde tarafından Almancadan tercüme edilmiş bir makaleye yer verdiğini ifade eder. Makalede Hayyam’ın sanatı, devrindeki konumu vb. hususlar hakkında bilgi verilir. Eserin münderecat kısmında yer almayıp içeriğinde mevcut olan “Mezar ile Gül Arasında Muhâvere” başlıklı metin Victor Hugo’dan tercüme edilmiştir. Metinde, gül ile mezarın lisanından hayat ve ölüm temsil edilir. Münderecatta “Sır Saklayamayış” başlığıyla verilen telif metin ise içerikte “Sır Saklamak” olarak adlandırılmıştır. Didaktik nesir türünde kaleme alınan metinde, yapılması tasarlanan bir şeyin dile getirilmesinin sakıncalarından bahsedilir.

Münderecatta “Bir Mektub ve Cevâbı” olarak kısaca adlandırılan metinlerden ilki 5 Mart 1307 tarihli, Mehmed T. imzasını taşıyan “Teveccüh-i Gıyâbîyi Şâmil Bir Mektûb”dur. Nasuh Günay’ın da açıkladığı gibi Abdullah Cevdet’in edebi kültüründe Namık Kemal, Recaizâde Mahmut Ekrem ve Abdülhak Hâmid Tarhan’ın yanı sıra Menemenlizâde Mehmed Tâhir’in de tesiri vardır. Bu husus dikkate alındığında, mektubun Menemenlizâde Mehmed Tâhir’e ait olduğu düşünülebilir. Cevdet imzasını taşıyan “Cevap” başlıklı mektup ise tarihsizdir.

“Faust’tan Bir Sahne”, Goethe’nin eserinden tercüme olup alt başlığı “Faust ve Vagner”dir. Metinde baharın gelişi, tabiat ve toplum Faust tarafından tasvir edilir. Vagner ise bahar şenliği yaşayan insan kalabalığı arasına karışmak istememektedir. “Bir Târih ki Bana ‘Âittir” ise Fortune’dan tercüme edilmiş bir dörtlüktür.

29 sayfadan oluşan eser 1308/1891 yılında Kaspar Matbaası’nda basılmıştır. Eserin bir nüshası, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı’nda K. 04178 demirbaş numarasıyla kayıtlıdır.

Yazarın biyografisi için bk. "Abdullah Cevdet". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdullah-cevdet