PEND-NÂME
manzum nasihatname
Na'îmüddîn, Tameşvarlı Elhâc İbrâhîm (d. 1107/1695 - ö. 1182/1768’den sonra)

ISBN: 978-9944-237-87-1


Na'îmüddîn’in (d. 1107/1695 - ö. 1182/1768’den sonra) pek çok beytini Güvâhî’nin Pend-nâme’sinden (ö. 1526’dan sonra) alarak yazdığı eser. Pend-nâme, mesnevi nazım şekli ve “mefâ’îlün mefâ’îlün fa’ûlün” kalıbıyla yazılmıştır. 394 beyitlik eserin -tespit edilebildiği kadarıyla- 292 beyti Güvâhî’nin Pend-nâme’sinde geçmektedir. Bu da eserin % 74.11’i demektir. Güvâhî’den alınan beyitler çıkarıldığında geriye 102 beyit kalmaktadır. Daha ziyade, eserin son kısmı Naîmüddîn’e aittir. Burada Na'îmüddîn, hayatından ve çektiği sıkıntılardan bahsetmektedir. Ayrıca eserini Türk dilinde yazdığını ve atasözlerini kullandığını, Türkçe yazmaktan iftihar ettiğini; ancak Türkçe yazarak böyle bir eser ortaya koyabileceğini söylemektedir. Yine bu son bölümde eserin yazılış sebebini, “dünyada kalıcı bir eser bırakmak, hüner göstermeden nasihat yoluyla bilgi vermek” olarak açıklamaktadır. Naîmüddîn’e göre kişi, Allâh’a yakın olmak için bu eserde gösterilen hususlara dikkat etmeli ve ona göre hareket etmelidir; doğru yolu bulmak için de bu kitabı okumalıdır. Bu kitabı okuyan, başka bir mürşide ihtiyaç duymayacaktır.

Pend-nâme’de bölümlerin sıralaması ve konular şöyledir: Müellif, eserine tevhidle başlar. Daha sonra “Na’t-ı Güzîn-i Hazret-i Fahr-i Mevcûdât”, “Evvel Tertîb-i Sühan ve İsm-i Kitâb”, “Hazret-i Senâ-hân-ı Pâdişâh-ı İslâm”, “Midhat-ı Düstûr-ı Ferîdûn-vakâr” başlıklarıyla Hz. Peygamber ve Dört Halife’nin övgüsünde bulunur, eserini takdim eder ve adının Pend-nâme olduğunu söyler. Bu bölümlerdeki bazı beyitler Güvahî’den alınmıştır. Müellif daha sonra, dönemin Padişah ve Vezirine kısa iki bölüm ayırır. Bu bölümlerden sonra, eserin esasını teşkil eden ve yine ekseriyeti Güvâhî’deb alınan beyitlerden oluşan öğütler kısmı gelir. Eserin sonunda, Na'îmüddîn kendi beyitleri ile kısa hayat hikâyesini verir; çektiği sıkıntıları anlatır, yanan evinin onarımı için borçlanmasından, borcunu ödemekte sıkıntı çekmesinden bahseder. Eseri bitirmekten duyduğu mutluluğu dile getirir ve bitiriliş tarihini vererek eserini tamamlar. Eserin dili sadedir.

Pend-nâme’nin iki nüshası tespit edilmiştir. Süleymaniye Kütüphanesi İzmir Bölümü 608’de Halil Naîmî (?) adına kayıtlı nüshanın telifi 1178/1764’tür. Aynı kütüphane Ali Nihat Tarlan Koleksiyonu No: 13’te kayıtlı nüshanın telifi ise 1182/1768’dir. Şair, eserini iki farklı tarihte dönemlerin Sadrazamlarına sunmuştur. Na'îmüddîn 1107/1695 tarihinde doğduğuna göre ilk sunuşunda 69, ikincisinde de 73 yaşındadır. Na'îmüddîn beklediği ilgiliyi/yardımları görmemiş olacak ki dört yıl ara ile böyle bir yola baş vurmuştur. Bu iki nüshada, sunuluş tarihleri ve sunulan sadrazamların isimleri dışında belirgin farklar yoktur. Esir (2013) tarafından yayımlanan mukayeseli çalışmada tespit edilen farklar gösterilmiştir. Ayrıca Na'îmüddîn, Güvâhî’den beyitler aldığından hiç söz etmez. Hatta Güvâhî’nin, “Gel iy cânum dil ü cân levhine yaz / Güvâhî sözlerin kim kıldı âgâz” beytini “Gel iy cânum dil ü cân levhine yaz / Na’îmüŋ sözlerin kim kıldı âgâz (Esir 2013: 33)” şeklinde sadece bir ismi değiştirerek -Güvâhî yerine kendi adını koyarak- eserin kendi ürünü olduğunu söylemektedir. Bu durumda eserin pek çok beytinin intihal/aşırma olduğunu söylemek gerekir.

Şairin biyografisi için bk. “Na’îmüddîn, Tameşvarlı Elhâc İbrâhîm”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/naimuddin-tamesvarli-elhac-ibrahim 

Eserden Örnekler


Vatan-ı aslîdi bana Tameşvar

K’anun bir ismi dillerde Kemeşvar


Çün istîlâ-yı düşmen ol mekândan

Ayırdı cism ü cândan hânümândan


Peder Gâzî şehîd oldı o demde

Benüm de çekdigüm dinle bu demde


Iyâl evlâd u etbâ’umla çıkdum

Degül bir baş on biş serle çıkdum


Beligrad evvel andan Niş Edirne

Diyemem çekdigim zahmet nedür ne


Akâr u mülk ü mâlum kaldı anda

Kalan elde dükendi az zamânda


Murâdum oldı İstanbula varmak

Niçe vakt ol şehirde meks ü kalmak


Katı çok başumı taşlara çaldum

Sitanbulda fakat bir hâne aldum


Yine gurbetde iken ben efendi

O da ol âteş-i hikmetde yandı


Yeni başdan düşüp il yurdlarına

Her ay başında kirâ derdlerine


Olunmaz âlimi il gülliginün

Hurûsıdur her âdem külliginün


Diyerek çün imârına yapışdum

Binâsı buçuk olmadın apışdum


Satup varum ana harc eyledüm hep

Dahı borc eyledüm yüz elli zeheb


Rehînsiz karşuluksızdur bu ekser

Edâsı olmadı hâlâ müyesser (Esir 2013: 135-136).

Kaynakça


Esir, H. Ali (2013). XVIII. Yüzyıl Şairlerinden Tameşvarlı Elhâc İbrâhîm Naîmüddîn ve Pend-Nâmesi (Mu’ammâ-yı Na’îmüddîn). Rize: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Yay

Atıf Bilgileri


ESİR, Hasan Ali. "PEND-NÂME". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü, http://tees.yesevi.edu.tr/madde-detay/pend-name-mu-amma-yi-na-imuddin. [Erişim Tarihi: 27 Nisan 2025].


Benzer Eserler

# Madde Yazar Madde Yazarı İşlem
1 HADÎKATÜ'Ş-ŞÜHEDÂ (NA'ÎMÜDDÎN) Na'îmüddîn, Tameşvarlı Elhâc İbrâhîm Prof. Dr. Hasan Ali ESİR
Görüntüle
2 MANZÛME-İ DURÛB-I EMSÂL (HIFZÎ) Hıfzî Dr. Öğr. Üyesi BAHANUR ÖZKAN BAHAR
Görüntüle
3 NA'T MECMÛ'ASI (HÜSEYİN AYVANSARÂYÎ) (Rıfat Kütük Şahsi Kütüphanesi) Ayvansarâyî, Hâfız Hüseyin Diğer Aybala Sena KÜTÜK
Görüntüle
4 DÎVÂN (KESBÎ /KİSBÎ) Kesbî/Kisbî, Kesbî Mehmed Efendi ismail Aksoyak
Görüntüle
5 TERCÜME-İ DURÛB-I EMSÂL-İ ARABİYYE (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) Kudsî, Abdullah Efendi Prof. Dr. Sadık Yazar
Görüntüle
6 TERCÜME-İ LUTFU'T-TEDBÎR fî SİYÂSÂTİ'L-MÜLÛK (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) Kudsî, Abdullâh Efendi Prof. Dr. Sadık Yazar
Görüntüle
7 TERCÜME-İ EL-BERKU’L-YEMÂNÎ FÎ FETHİ’L-OSMÂNÎ (KUDSÎ, ABDULLÂH EFENDİ) Kudsî, Abdullâh Efendi Prof. Dr. Sadık Yazar
Görüntüle
8 DÎVÂN (TEKİRDAĞLI AHMED LÜTFÎ) Lütfî, Ahmed Lütfî Efendi Diğer Ahmet Serdar Erkan
Görüntüle
9 MÜSTEVCEBÜ’L-HALÂS FÎ TEFSÎR-İ SÛRETİ’L-İHLÂS (TÂHİR, MEKKÎ-ZÂDE MEHMED) Tâhir, Mekkî-zâde Mehmed Tâhir Efendi (?/? – ö. 1128/1716) Dr. Öğr. Üyesi Oğuzhan UZUN
Görüntüle
10 AHSENÜ'L-HABER MİN KELÂMİ SEYYİDİ'L-BEŞER (VÂSIF, ŞA'BÂN-ZÂDE ABDULLÂH VÂSIF ÇELEBİ) Vâsıf, Şa'bân-zâde Abdullâh Vâsıf Çelebi Diğer Nükran ERBAŞ
Dr. Öğr. Üyesi Muhammed İkbâl Güler
Görüntüle
11 DÎVÂNÇE (ABDÎ / VASSÂF) Abdî (Vassâf), Abdullâh Efendi Prof. Dr. İbrahim Halil Tuğluk
Görüntüle