Edirneli Nazmî tarafından  Ferîdüddîn Attâr (ö. 1221)'ın Pend-nâme isimli eserine yapılan manzum tercüme. Mesnevi nazım şekliyle ve aruzun "fâilâtün fâilâtün fâilün" kalıbıyla yazılan bu tercüme 3000 beyittir. Eseri ilk defa ilim âlemine tanıtan Hasibe Mazıoğlu, eserin tek nüshasının Dil ve Tarih Coğrafya Kütüphanesi’nde olduğunu ifade etmiştir. Bu nüsha 968/1560 tarihinde ta'lik kırması ile yazılmış olup 98 varaktır (Mazıoğlu 2014:485). Pend-nâme Tercümesi Kanunî Sultan Süleyman (ö. 1566) devrinde 967/1559’da Halep’te tamamlanmıştır.

Attar'ın Pend-nâme'sinin 900 beyit civarında olduğu hatırlanırsa Nazmî'nin tercümesinin birebir çeviri olmadığı anlaşılır. Kaynak metne bağlı kalınmakla birlikte eserin orijinal beyitler ihtiva ettiği görülür. Eser Pend-nâme’nin çevirisi ile başlar, Tevhid, na’t ve dört halifeye övgü bölümleri çeviride daha fazla sayıda beyitle kaleme alınmıştır. Pend-nâme’deki beyitlerin tercümesinden sonra bazı beyitlerin daha iyi anlaşılması için şair bir ya da birkaç beyitle anlamı genişletmiştir. Sebeb-i Nazm-ı Kitab kısmının sonunda, kendi nazmının incilerinden tercümeye kattığını söylemesi eserin çeviriden ibaret olmadığını gösterir. Farsça bilmeyen halktan kimselerin, Pend-nâme’nin çevirisini okuyarak dünya hayatının yanı sıra ahiret hayatı hakkında da bilgi sahibi olmasını arzu eden Nazmî, bu vesileyle adının hayırla anılmasını istemiştir. Der Özr-i Günah ve Hâtime bölümlerinde samimi ve sade bir dille eser kaleme alınmıştır.

Eser, Kudret Altun tarafından yayınlanmıştır (2004). 

Şairin biyografisi için bk. “Nazmî, Edirneli”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nazmi-edirneli