Eserden Örnekler

Bazı kimseler vardır ki zengin olduktan sonra insan için her şeyi caiz olur itikadıyla âlemi kendi servetlerine esir zannederler. Hâlbuki kendilerinden her ne suretle olursa olsun husule gelecek bir maksadı bulunanlardan ma'dasını kendilerine esir edemezler. Bu hâlde kimseyi aldatamamış ve yalnız kendileri aldanmış olurlar. Madam Fontan hanesinde sık sık ziyafetler balolar veriliyor idi ki Paris kibarı meyanında ne kadar haft-ı meşrep erbabı var ise kadın erkek bazı kimselerin bulundukları olur idi ki bunlar ortada dönen ahval-i serbestaneden dolayı her ne kadar pek ziyade bozulup mahcup olurlar idiyse de buna kim ehemmiyet verecek? Sıkılanlar var ise bu cemiyete gelmesinler. Onların perde-i mahcubiyetleri çâk edilecek diye herkes eğlencesinden mi kalsın? Madam Fontan lüzumundan ziyade güzel kocası fevkalade zengin olup herkes bunların salonlarında bu kadar güzel eğlendikten sonra artık âlemin ne diyeceğinden ihtirazın hiç de manası görülemez idi. Hele o zamanlarda Paris'in kibar kadınları bile hâl ve tavırlarında yeni tabirler göstermeye başlamışlar idi ki Aleksander Dumazade bunlara ‘yar-ı serbaz’ veyahut ‘yar-ı kibar’ namını vermiştir. Zamanın mevdesi bundan ibaret olduktan sonra Madam Fontan için dahi evvel kadar ihtiraza mahal kalmaz. (Ahmet Mithat 1882: 33)