Faik Reşad'ın telif romanı. Netice-i Sefâlet, can çekişen bir kadın ve başucundaki çocukların tasviriyle başlar. Kadın ölür ve dikkatler çocukların babası Akif Efendi’ye çekilir. Akif, bir süre sonra çocukları bırakarak odadan çıkar. Bu davranış romandaki dramatik olaylar ve sonuç için bir işarettir. Çünkü eser Akif’in bencil, zayıf kişiliği ve içki müptelalığı etrafında kurulmuş; mesajlar onun davranışları üzerinden verilmiştir. Akif Efendi, çocukları Şakir, Şükrü, Kamer, komşu kadın Pembe ve farklı konumlarda anlatılan Hüsnü, romanda adı geçen isimlerdir. Küçük kardeş Şükrü’nün açlık ve sefaletten hastalanıp öldüğü, son sözlerinde babasını suçladığı Şakir tarafından aktarılır. Eserin sonu bir kahvehanedeki diyaloglarla şekillenir. Kahvehanede, Şakir’in zengin bir kadını öldürenler arasında olduğu, sarhoşken bu cinayeti çevresindekilere açıkladığı için, suç ortağı olan Tatar Emin’i de öldürerek kaçtığı fakat yakalandığı, kız kardeşinin de o gece öldüğü konuşulmaktadır. “Hȃtime” bölümündeki gazete haberinde ise, Akif Efendi’nin içkiye olan düşkünlüğü sebebiyle “Hezeyân-ı mürteiş” (Sarhoşluktan ileri gelen titremeli sayıklama hastalığı) denilen hastalığa yakalandığı ve intihar ettiği yazılıdır. Olaylar şimdiki zamanda yaşanır. Geriye dönüşlerde Akif Efendi’nin ailesinden de söz edilir, mirasyedi olduğu vurgulanır. Mirasyedi tipi, Netice-i Sefâlet’ten önce de romanlarda işlenmiştir fakat Akif Efendi pespaye hayatıyla diğerlerinden ayrılmaktadır. Genellikle müşahit bakış açısı ve anlatıcı tercih edilmiş, Akif Efendi’nin geçmişi hȃkim bakış açısı ve yazar anlatıcıyla; annelerinin ölümünün ardından erkek çocukların evden uzaklaştırılmaları, iki kardeşin karşılaşmaları kahraman anlatıcıyla okuyucuya sunulmuştur. Vaka İstanbul’da geçer. Seçilen semt Tophane’de Boğazkesen mahallesidir. Eserde diyaloglar az ve acemicedir. Aynı zamanda kötü bir baba olan Akif Efendi anlatılırken eleştirel bir üslup kullanılmış olmakla birlikte zaman zaman ona acınmıştır. Konusunun Fransızcadan alındığı belirtilen esere yerli ögeler çok iyi yerleştirilmiştir. Akif’in içki müptelalığı eserin ana temasıdır. Faik Reşad “Fazilet ve Rezilet”, “İbtilâ-yı Mey” başlıklı yazılarında da bu konuya değinmiştir. 

Eser, önce Resimli Gazete’de (1312/1896) tefrika edilmiştir. Sonra 1315/1899'da İstanbul Asır Matbaası'nda basılmıştır. 

Yazarın biyografisi için bk. "Faik Reşad". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/faik-resad.