Nâkıd İbrahim Efendi'nin Farsça gramer kurallarını anlattığı Türkçe eseridir. Nakd-ı Nâkıd , 1127/1715 tarihinde te'lif edilmiş olup üç bâb ve bir hâtimeden oluşur (Saraç 2016: 876). Müellif,  sebeb-i te'lif bölümünde Lugat-ı Deşîşe, Lugat-ı Ni'metullâh, Lugat-ı Halîmî, Kavâ'id-i Fürs ve Sûdî-i Bosnevî'nin (ö. 1007/1599) bazı te'lifâtını okuduktan  sonra bu eseri yazmaya karar verdiğini ve Nakd-ı Nâkıd'ın  Fars dilinin kaidelerini ihtisar ettiğini belirtir. Eserin bölümleri, "Bâb-ı evvel sîga-yı Fârisiyye beyânındadur.", "Bâb-ı sânî masdar ve ef'âl ve esmâ' beyânındadur.", "Bâb-ı sâlis ma'nâ-yı hurûf-ı teheccî beyanındadur." şeklinde başlıklandırılmıştır. Her bölümde yapılan açıklamalardan sonra konu ile ilgili kelime, mısra ya da beyit örnekleri yer almaktadır. Eserde sade bir Türkçe ile oluşturulan izahlarla beraber yer yer Arapça ifadeler ve ayet iktibaslarına da yer verilmektedir. Fars dilinin kurallarını ihtiva eden Nakd-ı Nâkıd, müellifin Farsçaya hâkimiyetini göstermesi bakımından da önemlidir (Köksoy 2016: 318).

Eserin bilinen tek nüshası Çorum Hasan Paşa İl Halk Kütüphanesi'nde 1886/1 numarada kayıtlıdır. Nesih hattıyla yazılmış olan bu nüsha 29 varaktan oluşmaktadır (Köksoy 2008: 7).

Müellifin biyografisi için bk. "Nâkıd, İbrahim Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nakid-ibrahim-efendi