Tekirdağlı Kürt Hasanzade Hasan Hüsnî Cemâlî Baba tarafından kaleme alınan tasavvufi risale. Eser, 1 Mart 1967 tarihinde Babagân Bektaşi dedebabası Bedri Noyan tarafından istinsah edilmiştir (Hasan Cemâlî Baba, 2014: 159). Arap alfabesiyle ve Osmanlı Türkçesiyle kaleme alınan eser, nesir haldedir. Ancak metin içinde kısa nazımlara da yer verilmiştir.

Mîzânü’l-Hakâik fî Keşfi’d-Dekâik adlı risale besmele, hamd ve salâvatla başlar. Kısa bir girişle devam eder. Hasan Cemâlî Baba “… iman ehli dostlara bir yadigâr olarak bırakmak üzere yazmaya cesaret ettim” (Hasan Cemâlî Baba, 2014: 47) diyerek eseri yazma sebebini açıklar. Yazar, eseri Bektaşilik'teki Dört Kapı müfredatına bağlı olarak dört ana başlığa (Şeriat, Tarikat, Marifet, Hakikat) ayırır. Her başlık da üçer ara başlıktan oluşur. Böylece ara başlıklar on ikiye ulaşır.

Hasan Cemâlî Baba eserde şeriat, tarikat, marifet ve hakikati yani Dört Kapıyı birbirini takip eden süreçler olarak görür. Ele aldığı her kapı hakkında önemli bulduğu temel bilgileri aktarır. Yol taliplerinin hedefe ulaşmaları noktasında önemli uyarılarda bulunur. Şeytanın ve nefsin tuzaklarına karşı onları uyarır. Eseri Kur’an-ı Kerim ayetleri ve Hz. Muhammed’in hadisleriyle temellendirir. Ayetleri ve hadisleri irfanî bir dille şerh eder.

Eserde tarihi süreçte yaşayan kimi tanınmış kişilerin adları da sıkça yer alır. Hacı Bektaş Veli başta olmak üzere Cüneyd-i Bağdadi, Pir Sultan Abdal, Bayezid-i Bistamî, Abdülkerim Kuşeyrî, Muhyiddin b. Arabî, Nakşî Akkirmanî, Pir Balım Sultan, Seyyid Ali Sultan gibi arifler zikredilir. Eserde ayrıca Caferi mezhebine bağlılığın önemi vurgulanır.

Hasan Cemâlî Baba’nın Mîzânü’l-Hakâik fî Keşfi’d-Dekâik adlı risalenin transliterasyonu ve günümüz Türkçesine aktarılmış metni, Kahraman Özkök tarafından neşredilmiştir ( Hasan Cemâlî Baba, 2014: 47-66, 137-160).

Müellifin biyografisi için bk. "Cemâlî Baba". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/cemali-baba