Abdüllatif Karamânî’ye ait tasavvufi eser. Müellif bu eserinde, seyrü sülük esnasında aşılması gereken manevi menzil ve makamları, klasik tasavvuf kaynaklarında yer alan usul-i aşere tasnifi içinde incelemektedir (Erdem 1988:256). Bu kavram tasavvuftaki anlamıyla tarikattaki 10 usulü nitelemek maksadıyla kullanılmıştır. Bunlar; tevbe, zühd, tevekkül, kanaat, uzlet, zikre mülâzemet, tamamıyla Hakk’a dönmek, sabır, murakabe, rıza’dır (Tatar 2017: 1). Eserin bir nüshası Süleymaniye Kütüphanesi'nde Esad Efendi. Nu. 1722'de bulunmaktadır. Eser oldukça sade bir nesirle yazılmıştır (Cunbur 2002: 81). Eser hakkında başka bir bilgi bulunamamıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Abdüllatif, Fakîh Karamanî, Siyahser”, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdullatif-fakih-karamani-siyahser