Mi’râcnâme, Kilisli Aşkî Mustafa b. Ömer’in (d. 1200-1204/1785-1789 - ö. 1288-1294/1871-1877) bütün manzumelerini ihtiva eden Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın içinde yer alan bir mesnevîdir. Aruzun hezec bahrinin “me fâ î lün / me fâ î lün / fe û lün” kalıbıyla yazılmış bu manzumenin üç nüshası vardır. Biri Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Bölümü’nde (HM) Dîvân-ı Fevâidu’l-Uşşâk adlı külliyatın içinde 65^a-72^a yaprakları arasında yer alır ve 215 beyittir. İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Kütüphanesi’nde yer alan Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın içinde 215 ve üçüncü nüsha olan Yapı Kredi Semet Çifter Araştırma Kütüphanesi’nde yer alan Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adıyla kayıtlı külliyatta 214 beyit hacmindedir.

Manzumeye HM nüshasında "Der na't-ı keyfiyyet-i mi'râc / Bi-şefâ'at-i Muhammedüm muhtâc" ismi başlık olarak konulmuştur. Genel olarak bu mesnevîde mi’râc hadisesi etraflıca nazm edilmeye çalışılmıştır. Eserde tarih beyti bulunmadığından ne zaman yazıldığına dair bir bilgi yoktur. Ancak tertip sırası düşünüldüğünde H. 1272 ila 1274 yılları arasında yazılmış olması muhtemeldir. Nüshalarda müstensih olarak Mehmed Salih Efendi’nin adı geçmektedir. Eser ilk olarak Orhan Bilgin tarafından bir makaleye konu olmuş ve metni yayınlanmış (Bilgin 1999); daha sonra Aşkî hakkındaki yapılan yüksek lisans ve makalelerde de tanıtılmıştır (Baş 2007, 2012).

Şairin biyografisi için bk. “Aşkî, Mustafa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/aski-mustafa