Nasîbî mahlaslı bilinmeyen bir müellifin mevlid türündeki eseri. Biyografik kaynaklara göre edebiyatımızda Nasîbî mahlaslı iki şair bilinmektedir, ancak ikisinin de Mevlid yazarı Nasîbî olamayacağı anlaşılmaktadır. Eserin içerdiği Eski Anadolu Türkçesi özelliklerinin yoğunluğuna göre müellifin 15. yüzyıl veya 16. yüzyılda yaşadığı söylenebilir. Mecma’u’n-Nezâir’de yedi, Pervâne Bey Mecmuası’nda altı ve Câmi’u’n-Nezâ’ir’de dört adet şiiri bulunan Nasîbî ile (Köksal 2001: 1/149-170; Pervâne Beg, 31a, 265b, 331a, 315a, 415a, 490b; Eğridirli Hacı Kemâl, 126a, 190a, 231a, 410b) mevlid sahibi Nasîbî’nin aynı kişi olması mümkündür. Nasîbî, eserine özel bir ad vermemiştir, ancak bölüm başlıklarından biri olan “Rûhâniyet-i Mevlûdu’n-Nebî” ibaresine bakarak şairin eserini Mevlûdu’n-Nebî olarak adlandırdığını söyleyebiliriz. Eserin her ikisi de Balıkesir İl Halk Kütüphanesi’nde bulunan iki nüshası (949/2 ve 589/2) bilinmektedir. 949/2 numaradaki nüsha, kütüphane kataloğunda Derviş Hacı adına kayıtlı ise de nüshada bunu tevsik edecek bir husus yoktur. Yazılış tarihi belli olmayan Nasîbî Mevlidi, mesnevi nazım şekliyle ve fâ'ilâtün fâi''âtün fâ'ilün ile mefâî'lün mefâ'îlün fe'ûlün kalıpları birlikte kullanılmak suretiyle yazılmıştır. İki nüsha üzerinden yapılan tenkitli metin (Köksal 2011) sonucunda ortaya çıkan beyit sayısı 520’dir.

Nasîbî Mevlidi, muhteva bakımından hem Süleyman Çelebi Mevlidi’nden, hem de diğer mevlidlerden ciddi farklılıklar göstermektedir. Tevhidle başlayan eser, mevlid okumanın önemine dair bir bölüm ve buna dair hikâyeler, “Fasl-ı Âher” başlığı altında Allah’ın kâinatı yaratışı, nübüvvet nurunun intikali, doğum öncesi ve sonrasında gerçekleşen olağanüstü olaylar ve mucizelerden meydana gelmektedir. Miraç, mucizat, vefat gibi bölümlerin bulunmadığı eser, bütün Mekke halkının doğumu kutlamak için ziyareti ile sonra erer. Bu şekliyle her iki nüsha da tamamlanmamış intibaı uyandırmaktadır. Eserde bütün olayların merkezinde Şeybe olarak anılan Hz. Muhammed’in dedesi Abdulmuttalib yer almaktadır. Öyle ki çoğu olay Şeybe’nin ağzından anlatılır. Bununla birlikte Süleyman Çelebi’den esinlenmiş olduğu beyitler de vardır. Eserin oldukça sade denebilecek dili gerek ekler gerekse kelime kadrosuyla Eski Anadolu Türkçesinden Klasik Osmanlıcaya geçiş dönemi özellikleri göstermektedir. 

Eser, M. Fatih Köksal tarafından kitap bölümü olarak yayımlanmıştır (2011: 379-440).

Şairin biyografisi için bk. “Nasîbî”, Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/nasibi