Eserden Örnekler

I

Olunca vâkı‘adan Zeyn Âbidîn âgâh

İki gözünden iki Nîl açup dedi eyvâh

Nedir bu girye vü feryâd u âh u vâveylâ

Meğer ki düşmen elinde yıkıldı Beytullâh

Ne oldu neydi sebep kangı kara gün doğdu

Ki âl-i beyti düşürdü belâya baht-ı siyâh

Boyandı kana zemîn eşk-rîz olup dîde

Şerâre saçdı çıkup âsumâna meş‘al-i âh

Bu gîrudârı bu âşûbı görmeyeydi gözüm

Edeydi kâşki Allâh ömrümü kûtâh

Tegallüb eyledi sad hayf sad hezâr efsûs

Bu çîre hamle-i şîrâna hîle-i rûbâh

Belim kırıldı yıkıldı evim gözüm çıkdı

Dilim tutuldu içim yandı ömrüm oldu tebâh

Düşüp Hüseyn mesâf-ı belâda oldu şehîd

Murâda erdiler İbn-i Ziyâd u âl-i Yezîd (Nevres yty.: 3).

II

Ne eylemiş idi ol yâdigâr-ı hayr-ı beşer

Ki eyledin anı ey rûzigâr haste-ciğer

Düşünmedin mi ki arş-ı mecîde seyl yürür

Ki halk-ı âlemi ağlatdın ey felek bu kadar

O cism-i pâk ki âhen erirdi şerminden

Görünce onu nasıl oldu tîre râh-güzer

Ne özr ederdin o gün sen aceb bu hâdiseyi

Gelip göreydi eğer Fâtımâyla peygamber

Kime gider sığınırsın nider ne işlersin

Dolar o gün ki figânımla arsa-i mahşer

Bükülmesin mi senin kâmetin kemân gibi kim

Musîbet oklarına eyledin Hüseyn’i siper

Tahammül eyleyebilseydi sûz-ı mâtemine

İnerdi yeryüzüne âfitâb bürehne-ser

Bu küştegâna gelip mâtem eylesin Belkîs

Yuyup sirişk ile biçsin kefenlerin İdrîs (Nevres yty.: 5).