Eserden Örnekler

(...)

Emîr Sultân Hazretleri’ni Hâcı Bayrâm Sultân Hazretleri Ziyârete Geldiklerinde Gördikleri Kerâmât-ı Seniyyelerdir

Râvî-i sahîhı’r-rivâye ve hâkî-i sarîhı’l-hikâye ider; çün Emîr Sultân Hazretleri kerâmât ve velâyet ile etrâfda olan ehlullahları celb ve cezb idüb dahi her birisi ziyâretlerine geldiklerinde cemî-i ahvâline teslîm idüb dahi her birisi muhibb-i muhlisleri olur oldılar ise Ankara’da sâkin olan merhûm Hâcı Bayrâm Sultân dahi bir vakitde bir an fukarâsı ile ziyâretlerine gelüb dahi oldıkları sarayın taşra havlisine girdiler ise ki savmaa andadır denilmiş idi. Râvî ider: İtifâkî meger neccârlar sarayın sakfını tamîr iderlerdi. Nâgâh sarayın sakfından bir üstûn uçub dahi Emîr Sultân Hazretleri’dir ol savmaadan anı bilüb dahi kıf yâ haşeb! buyurıcak; ol ağacdır havada muallak bir zaman şöyle turub dahi andan düşicek Hâcı Bayrâm Sultân’ın fukarâsıdır ol ağacı gördiklerinde Hâcı Bayrâm Sultân’ın hâtır-ı şerîflerine bu hutûr ider ki Emîr Sultân Hazretleri’dir kendülere velâyet göstermiş ola. Râvî ider; çün Hâcı Bayrâm Sultân içerüye girüb dahi Emîr Sultân Hazretleri’ne selâm virüb dest-bûsiyle müşerref olub, tekaüd idicek; Emîr Sultân Hazretleri’dir buyurdılar ki babam, ol üstûn turmada hikmet size kerâmet gösterme degildir. Belki inecegi yerde oğlancıklar oynarlardı. Anları helâk itmesün içün idi; çünki anlar gitdiler, ağac dahi düşdi diyücek; Hâcı Bayrâm Sultân dahi nev‘an hacîl olub dahi mâ fi’z-zamîrlerin giderdiler.

Ebyât

Evliyânın her işi hikmet olub

Bî-mahal hiçbir iş itmezdir bular

Hâcı Bayrâm’da ulu sultân olub

Lîk Sultân Emîr kande ve kande olar

Hakk Teâlâ bunların yüzi suyı

Afv ide suçlarımız her ne ki var

Yâ ilâhî kıl bizi lutfla mahal

Yüzimiz karasına eyle tımâr

Bu Hüsâmî cânla âşık olub

Evliyâdan dâimâ himmet umâr    (Kahraman 2009: 175-176)