18. yüzyılda derlendiği düşünülen şiir mecmuası. Derleyicisi bilinmeyen ve derleme tarihi kesin olarak bilinmeyen eserin, 18. yüzyıldan önce yaşamış şairlerin şiirlerinin bulunmasından dolayı, en erken bu yüzyılda oluşturulduğu düşünülmektedir. Mecmuada Alevî-Bektaşî geleneğine mensup şairlerin şiirlerinin yer alması, 12 İmam'ın isimlerinin sıklıkla zikredilmesi, derleyicinin bu geleneğe yakın bir kişi olduğunu akla getirmektedir. 

31 varaktan oluşan eserde 22 gazel, 3 ilahi, 2 müseddes, 2 şarkı, 2 terci-i bend, 2 semâî ve birer adet de kaside, muhammes, müsemmen, terkib-i bend, murabba ve tesdis olmak üzere toplam 39 şiir bulunmaktadır. Şiirlerden bazıları aruz, bazıları da hece vezniyle yazılmıştır. Eserdeki iki şiirin şairi belirlenememiş, 37'sinin ise 14-18. yüzyıllar arasında yaşamış 23 şaire ait olduğu tespit edilmiştir. Söz konusu şairlerle şiir sayıları şu şekildedir: Abdî, Âşık Ömer (2), Bağdatlı Rûhî, Bedrî (2), Cevrî, Derviş İrfânî, Eşrefoğlu Rûmî, Fazlî Alî, Fevrî, Fuzûlî, Hâfız-ı Şîrâzî (2), Hatâyî (4), Kaygusuz Abdâl, Muhyî-i Karahisârî, Nakşî, Nesîmî (6), Rûhî, Seher (Abdâl), Seyfî, Ulvî, Usûlî, Rahîmî (3) ve Virânî (2). Hâfız'ın ve Muhyî'nin şiirleri Farsçadır.

Çiğdem Arıtürk, eser üzerine MESTAP projesi çerçevesinde bir yüksek lisans tezi hazırlamıştır (2021).