18. yüzyıla ait, derleyeni bilinmeyen karışık içerikli mecmua. İçinde Türkçe, Arapça, Farsça manzum ve mensur birçok eseri barındıran mecmua, 357 varaktan meydana gelmektedir. Farklı ellerden çıkmış olduğu anlaşılan eserin metni nesih ve talik hatla yazılmıştır. Derlenme tarihi belli olmayan mecmuanın, içinde bulunan eserlerden hareketle 18. yüzyılda oluşturulduğu söylenebilir.

Mecmuada Ahmed İlmî Çelebi’nin (ö. 1739) Hz. Hızır’ın kim olduğunu dinî kaynaklardan delillerle izah ettiği ve Hızır’ın Hz. Musa ile başından geçen hadiseleri anlattığı bir mesnevîsi bulunmaktadır. Ayrıca Arpaemînizâde Mustafa Sâmî’nin (ö. 1734) bir terkib-bendi, Şabanzâde Mehmed Muhteşem’in (ö. 1708) manzum-mensur Münâzara-i Tîğ u Kalem adlı eseri ve 17. yüzyılda yaşamış Keresteci Ali Çelebi’nin Şükûfe-nâme’si vardır.

Bunların yanında mecmuada, Türkçe-Farsça ve Arapça çeşitli eserler yer alır. Ahmed bin Receb el-Kostantinî’ye (ö. 1727) ait Nüzhetü’l-Ahyâr fî Şerhi Hilyeti’l-Muhtâr adlı Türkçe bir hilye şerhi ve Bahâeddin el-Âmilî’nin (ö. 1622) Farsça manzum Nân u Helvâ adlı bazı nasihatleri içeren mesnevisi bulunmaktadır. Ayrıca fıkıh, tefsir, tasavvuf, sarf- nahiv, siyaset, astronomi konulu birçok Arapça risale de yer almaktadır.

Mecmua, ağırlıklı olarak Arapça mensur dinî eserlerin yer aldığı bir eser görünümünde olmasına rağmen, Müderris Ahmed İlmî’nin kaynaklarda yer almayan bir mesnevîsini, edebî kıymete sahip bazı Türkçe eserleri ve farklı konulardan üç dilde yazılmış risaleleri barındırması bakımından dikkate değerdir.

Bünyamin Ayçiçeği (2016) tarafından mecmuanın genel tanıtımı yapılmıştır.