17. yüzyıla ait olduğu tahmin edilen ve derleyeni bilinmeyen şiir mecmuası. Eser, kütüphane kataloğunda “Mecmû'a-i Kasâ’id” adıyla kayıtlıdır. Derlenme tarihi belli olmamakla birlikte içerisindeki şiirlerin tamamının Seyyid Nizamoğlu Seyfullâh Efendi (ö. 1010/1601)’nin ölümü üzerine yazılmış olması,  mecmuanın 17. yüzyılda düzenlendiğini düşündürmektedir.

Mecmuada yer alan 47 adet şiirin ortak konusu Seyyid Seyfullâh Efendi’dir. Bu şiirlerin çok büyük bir kısmı Seyfullâh Efendi’nin ölümü üzerine yazılmış mersiyeler, geri kalanlar ise onun kerametlerini anlatan rüyaların nakledildiği veya ölümüne tarih düşürüldüğü şiirlerdir. Mecmua bu yönüyle ölen kimsenin ardından hazırlanan bir armağan kitap niteliği taşımaktadır. Bu eserde yer alan şiirlerin şairlerin divanlarında yer almaması eserin özellikle bu amaç için tertip edildiğini göstermektedir. Mecmuada yer alan mersiyeler hiyerarşik bir sıraya göre tertip edilmiştir. Seyfullah Efendi’ye şiir yazanların büyük çoğunluğu ulemadan, meşayihden seçkin kimselerdir. Bu durum üzerinde kendisinin de aynı zamanda divan sahibi bir şair ve sayılan bir tarikat şeyhi olmasının etkisi büyüktür. Kırım Hanı Selâmet Giray’ın şiiri ile başlayan mecmuada Şeyhülislâm Yahyâ, Abdülganizâde Nâdirî, Azmîzâde Hâletî, Şerîf Efendi, İbrâhîm Efendi, Nevâlizâde Ziya'üddîn Efendi, Şeyh Burhâneddînzâde Şerîf Şeyhî Çelebi, Şânî Efendi, Şânî Efendi, Abdurrahmân Efendi, Bâyezîd Efendi (Zekâyî), Müzezzinzâde Efendi (Fikrî), Şeyhî Efendi, Mustafâ Efendi (Neylî), Mustafâ Efendizâde Riyâzî Efendi, Nûrî Efendi, Alî Kuşçuzâde Muhammed Efendi, Mustafâ Efendi, Muhsinî Efendi, Mehmed Çelebi, Âtufî Efendi, Sinân Efendi (Ziyâyî), Füzûnî Efendi, Vahyîzâde Muhammed Efendi, Vişnezâde Mehmed Efendi, Îsâ Efendi, İştibî Emîr Efendi, Cân Âlim Efendi (Kâdirî), Subhî Efendi, Nehcî, Şem'î, Bahşî, Etyemezzâde Efendi, Mustafâ Efendi, Fikrî Çelebi, Münşî, Hâcî mahlaslı/isimli şairlerin şiirleri bulunmaktadır. Zikredilen isimler içerisinde Sinân Efendi’nin 2, diğerlerinin ise birer şiiri yer almaktadır. Mecmuadaki 1 şiirde “Şeyh Vefâ Sultân’ın şeyhi olan azîzindir.” ibaresi yer almakta, 7 şiirde ise herhangi bir isim veya mahlasa rastlanmamaktadır.

Türk mersiye edebiyatı açısından dikkat çekici bir örnek teşkil eden bu eserde 22 müseddes, 9 terkib-bend, 4 terci-bend, 3 kaside, 2 mesnevi, 2 gazel, 2 nazm, 1 müsemmen, 1 kıt'a-i kebire ve 1 muaşşer yer almaktadır.

Mecmua üzerine bir yüksek lisans tezi hazırlanmış (Karakuş 2014) ve içerisindeki bazı şiirlerle ilgili bir makale yayımlanmıştır (Karakuş 2016).