Mahremî’nin letâyif-nâme türündeki Farsça eseri. Mahremî bu eserini Âcem sultanlarının meclislerinde anlatılan, Sa‘dî-i Şîrâzî ve bazı Acem nüktedanların naklettiği latifeleri toplayarak hazırlamıştır. Mensur-manzum karışık bir tarzda yazılan bu eserde toplam 50 latife yer almaktadır. Kendisi hakkında az bilgi bulunan Mahremî, bu eserindeki latife sayısını, adını, mahlasını ve babasının adını zikretmiştir. 56 beyit ve 6 mısranın bulunduğu bu eserde latifler Sa’dî-i Şîrâzî, Humâm-i Tebrîzî, Şeyh Necm, Sultan Yakub Mîrzâ, Hâce Lütfullâh-i Nîşâbûrî, Fettâhî-i Nîşâbûrî, Mîrzâ Baysungûr, Mevlânâ Câmî, Sultan Hüseyin Baykarâ, Kalâvî Bîg, Hasan Alî Mîrzâ, Mevlânâ Sevdâî, Sultân Bâbür Mîrzâ, Kadı İsa, Mevlânâ Tûsî, Hâce Cihân Mahmûd-i Gâvân, Alî Şîr Nevâî, Hâfız-i Şîrâzî, Şeyh Rûşenî, Şâh Mahmûd Hân, Mîr Şükrüllâh, Ubeyd-i Zâkânî, Sultân Ebû İshâk, Selmân-i Sâvecî, Muhammed Assâr-i Pîrherî, Mevlânâ Tûsî, Mevlânâ Âzerî, Sultân Şahruh Mîrzâ, Mevlânâ Kâtibî, Mevlânâ Bedrî, Mollâ Şerafüddîn Moşkî-i Hatât, İbrahim-i Deylemî, Sadrî, Hâkânî-i Şirvânî, Mevlânâ Selmân, Dâî-i Müneccim, Ni‘metullâh Velî, Hâce Bushâk-i Et‘ime, Mîr Hüsrev, Âkâ Âvâze Hasan, Hasan-i Dihlevî, Tîmûrlenk, Mollâ Celâl-i Devânî, Mahestî, Sûzenî ve Cihân Hâtûn hakkındadır.

Mahremî bu eserini, Ubeyd-i Zâkânî’nin latifelerinin ve Câmî’nin Bahâristân’ındaki eğlendirici hikâyelerin okunduğu bir gece meclisinde hazırlamaya karar vermiştir. Mahremî, bu eseri meclislerde okunması, kendisinin hatırlanması, gönüllerin mutlu olması, zamanın şairleri ve dönemin nüktedanlarının meclislerde latife söylemek için zorlanmamaları gibi nedenlerden dolayı kaleme almıştır. Eser Câmî’nin Bahâristân’ı örnek alınarak hazırlanmıştır. Mahremî eserinde ayet ve hadislerden istifade etmiş, latifenin mubah olduğunu göstermek için Hz. Muhammed'in yaptığı latifeleri dile getirmiştir. Mahremî’nin Mecma‘ü'l-Letâyif’inin yer aldığı yazma mecmuada, ondan sonra ikisi Türkçe olmak üzere 34 latifenin yer aldığı bir Mecma‘ü'l-Letâyif daha bulunmaktadır. Daha çok kısa latifelerin yer aldığı bu eserin Mahremî’ye ait olup olmadığı belli değildir.

Mecma‘ü'l-Letâyif’in bilinen tek nüshası Süleymaniye Kütüphanesi’ndedir (Esad Efendi, nr. 1755/11, vr.85a-101a).

Şairin biyografisi için bk. “Mahremî, Ahmed”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/mahremi-ahmed