Fakîrî tarafından yazılmış letâyifnâme türünde eser. Başlıca kaynaklarda Fakîrî'nin böyle bir eserinden söz edilmemesine rağmen Türkische Handschriften'de yer alan Fakîrî külliyatında Letâ'if isimli bir eser olduğu görülmektedir. Bu eserin Fakîrî'ye ait olmadığı düşünülmüş olsa da eserin başında yer alan "Bu leta'if haylî iken mergûb Fuzûlî-yi zamân Mevlânâ Fakîrî -rahmetullahi 'aleyh- letâ'ifindendür ki zikr ü beyân ve şerh ü 'iyân olınur." şeklindeki ifadeden bu letayifnâmenin Fakîrî tarafından yazıldığı anlaşılmaktadır. Aynı zamanda Letâ'if'te Sâdullah Çelebi'den kadı olarak bahsedilmesi, Sâdullâh Çelebi'nin bu göreve 930/1523-24 yılında tayin edilmiş olması ve Fakîrî'nin de yine aynı dönemde hayatta olması eserin Fakîrî tarafından yazıldığı fikrini güçlendirmektedir. Letâ'if'in yazılış tarihi hakkında kesin bir bilgi mevcut değildir. Fakat içerisinde Figânî (ö.938/1532) ve Basirî'den (ö. 941/1535) merhum olarak bahsedilmesi gibi esere dahil olmuş şahsiyetlerden ve onlar hakkında verilen bilgilerden yola çıkarak Kanunî Sultân Süleymân döneminde yazılmış olabileceği düşünülmektedir.

Eserin bilinen tek nüshası Staatsbibliothek Berlin or. quart 1988, part 48’de kayıtlı olan Du'â-nâme adlı eserin içerisindedir. Letâ'if, 370a-378a arasında, der-kenarlarda bulunmaktadır.

Bu nüsha içerisinde toplamda otuz beş latife bulunmaktadır. Latifeler mensur olmakla birlikte her latifenin sonunda manzum bir bölüm bulunmaktadır. Bu otuz beş latifenin yirmi üç (1-23. latifeler) tanesi insanlar, sekiz tanesi hayvanlar (24-31. latifeler) ve geri kalan dördü (32-35. latifeler) de çeşitli konularla ilgilidir. Kişilerle ilgili olan yirmi üç latifenin on iki tanesinde az veya çok tanınmış şahıslardan, dört tanesinde şuan kim olduğu tespit edilemeyen şahıslardan, yedi tanesinde de ismi verilmeyen şahıslardan bahsedilmektedir. Eser içerisindeki latife sırasına göre bahsi geçen şahıslar şu şekildedir: Kemâlpaşazâde, Hoca Efendi, Muhyiddin Çelebi, Kadrî Efendi, Sa'dî Çelebi, Üçbaş, Monla 'Abdü'lkerîm, Hatîb Kâsım oğlunun oğlu 'Abdullâh Çelebi, Veliyüddinoğlu Ahmed Paşa, Mahmûd Paşa ('Adnî), Karamanî Nizâmî Çelebi, Nizâmî Çelebi, Necâtî Bey, Hayâlî, Hayâlî, Figânî, Bisât(î)-ı Semerkandî, Hayreddîn (Gelibolulu), Yârhisâroğlu Me'âlî, Fakîrî, Hitâbî, Basîrî, Figânî, Hayâlî, Revânî. 

İsmi verilmeyen şahıslardan da şuârânın biri, bir medresenin iki dânişmendi, yörük, dîvâne gibi ifadeler kullanılarak bahsedilmektedir. Hayvanlarla ilgili latifelerin şahıslarla ilgili olan latifelerden daha hacimli olduğu görülmektedir. Bu latifelerde tilki, sıçan, merkep, leylek, bit gibi hayvanların isimleri geçmektedir.

Eserdeki bazı latifelerin, Lami'î Çelebi'nin toplayıp oğlunun bir araya getirdiği Letâ'if-nâme adlı eserden alınmış olduğu tespit edilmiştir.

Letâ'if hakkında Edith Gülçin Ambros tarafından yapılmış bir çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada Letâ'if hakkında bilgiler verilmiş ve ardından yedi adet latife (1, 2, 3, 6, 8, 10, 18. latifeler) çeviriyazı ile sunulmuştur.

Şairin biyografisi için bk. "Fakîrî". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/fakiri