Eski Uygurca dönemine ait Budist tövbe duası.

Eski Uygurca el yazması kalıntıları arasında bulunan çok sayıdaki Budist tövbe duası fragmanından biri olan Kşanti Kılmak (atlıg) Nom Bitig (Tövbe Duası [adlı] Kutsal Kitap), dört bölümden oluşmaktadır: kötü eylemlerin ciddiyetinin vurgulandığı ve geçmişteki ünlü Budistlerin yaptığı tövbelere örneklerin verildiği bir giriş; her birini bir basmakalıp pişmanlık ifadesi ve bağışlanma umudunun izlediği bir grup günah listesi; cehennem tehlikesi konusunda uyarıda bulunulduğu ve gelecekteki Maitreya Buda zamanında yeryüzünde yeniden doğuş umudunun ifade edildiği bir kapanış bölümü ve metnin istinsahından kaynaklanan sevapların hem yaşayan hem de ölü olan çeşitli kişilere nakledildiği bir sevap tevcihi bölümü (Nattier 1989’dan akt. Elverskog 2020: 173).

Kimi araştırmacılar eseri Maniheist Huastuanift’ten esinlenmiş özgün bir eser olarak değerlendirirken kimileri ise bu etkinin aksi yönde olduğunu savunmuştur. Her iki durumda da, metnin çok sayıda nüshasının bulunması ve içerdiği kişi adlarının çeşitliliği, bu tövbe duası şeklinin Budist Uygurlar tarafından aktif olarak kullanıldığını ortaya koymaktadır (Elverskog 2020: 173).

Esere ait olduğu tespit edilen pek çok nüsha farklı araştırmacılar tarafından yayımlanmıştır: Müller (1912), Radloff (1928), Bang ve von Gabain (1930), Zieme (1969), Halen (1979), Shogaito (1981).