Eserden Örnekler

“Herkesin korktuğu bir şey vardır ya!. Kimisi gece karanlığında gözüne görünen şeylerden, kimisi de hayvan derisinden falan korkar. İşte ben de hayvanât-ı ehliyye ve vahşiyyeden pek korkarım. Hele kertenkele yılan kurbağa falan oldu mu büsbütün ödüm patlar. Yabani hayvanları saymağa lüzum yoktur sanırım. Kendim muharrir olduğum için bir roman yazıyorum. Kitabımın asl-ı esâsı Anver şehrinde olduğundan mezkûr memlekete müteveccihen yola çıktım. Henüz şehre vâsıl olmadan Eskü nehrinin yanından geçiyordum cub! diyerek bir cismin suya düştüğünü işittim. Merak ettim. Bir parça daha ilerleyerek yere eğildim baktım. Baktım ama yüreğim de korkudan çat çut atmağa başladı. Adım attıkça arz üzerinde fenâ bir sedâ peydâ oluyordu. İşte bu mütevahhiş sesten suyun kenarında rahatlarına bakmakta olan kurbağalar ürkerek kendilerini birer birer nehre atmağa da başlamasınlar mı?..”” (Mehmed Reşad 1308/1891: 1).