Râmî Mehmed Paşa tarafından kaleme alınmış, Karlofça Antlaşması’na dair sulh-nâme. Eser, Vekâyi’-i Musâlaha ismiyle de bilinmektedir. Sulh-nâme, Karlofça Antlaşması’na, murahhas olmak suretiyle, bizzat tanıklık etmiş olan Râmî Mehmed Paşa’nın elinden çıkması hasebiyle, antlaşmaya dair en önemli kaynaklar arasındadır. Ali Canib Yöntem (1952: 347) tarafından, muhtevasında süreçle ilgili günü gününe bilgi verilmesi hasebiyle, “müzakere ruznâmesi” olarak nitelendirilen eserde, barış görüşmeleri boyunca kaleme alınmış olan mektup, ruhsatname, kaime, ve ferman örnekleriyle birlikte müellifin söz konusu görüşmeler hakkındaki kişisel yorumları yer almaktadır (Deniz 2016: 33).

Fasıllara ayrılmayan metnin başında, 16 yıl boyunca Osmanlı ve ittifak kuvvetleri arasında meydana gelmiş olan savaşlar ele alınmış ve bu savaşlarla birlikte meydana gelen hadiseler özetlenmiştir. Sonrasında, İngiliz ve Felemenk elçilerin barış tekliflerine ve mektuplaşmalara yer ayrılmış, müzakere kararı alındıktan sonra elçilerin yola koyulması, müzakerelerin nerede yapılacağı konusundaki anlaşmazlıklar ve yer olarak Karlofça’nın uygun görülmesi bahisleri konu edilmiştir. Eserin sonunda ise anlaşma maddelerine dair Nemçe, Leh, Rus ve Venedik elçileriyle yapılan müzakereler ve alınan kararlar belirtilmiştir. (Deniz 2016: 33). Tüm bu yönleriyle Karlofça Sulhnâmesi, müzakerelerin ve antlaşmanın başından sonuna ışık tutan tarihî bir vesika niteliğindedir.

İki nüshası tespit edilebilen eser, ilk olarak Ali Canib Yöntem tarafından bir tebliğ sunularak tanıtılmış (1948), sonrasında söz konusu tebliğ yayımlanmıştır (1952). Metin üzerine, Derya Deniz tarafından bir yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (2016).

Müellifin biyografisi için bk. “Râmî, Râmî Mehmet Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/rami-rami-mehmet-pasa