Tab'î'nin İstanbul güzellerini anlatan eseri. Tam metni elde bulunmayan bu şehrengizden ilk bahseden, tezkireci Ahdî’dir (Solmaz 2018: 403). Şairinin, Safâyî’nin Nuhbetü’l-Âsâr min Fevâidi’l-Eş'âr ve Beliğ’in Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyl-i Zübdeti’l-Eş'âr’ında da adı geçen Tab'î İsmail Çelebi olması muhtemeldir (Tığlı 2020: 167). Tab'î’nin İstanbul Şehr-engîzi'nin metniyle ile ilgili ilk bilgi, M. İzzet’in mezuniyet tezinde geçmektedir. Bu çalışmada eserden biri mükerrer 16 beyit ve biri mükerrer 13 mısra alıntılanmıştır. Bir mecmua içinde bulunan şehrengize dair üç sayfalık incelemesinde İzzet, eserin toplamda 192 beyitten oluştuğunu kaydetmiştir. Eserin bölümleri ise şu şekildedir: Münâcât, Sıfat-ı Şitâ, Sıfat-ı Bahâr, şehir tasviri, gece ve gündüz tasviri, Sebeb-i Telif, Vasf-ı Hûbân, Hâtime. Tezde, şehrengizin Vasf-ı Hûbân bölümünde 40 güzele ikişer beyit ayrıldığı ifade edilmektedir; isimleri: Sarrâc Ahmed, Ak Muslî, Subaşızâde, Mû-tâbzâde, Şeyhzâde, Hasan Bâlî, Neyzenoğlu, Kık Mahmûd, Memi Şaç, Hamza, Muslî, Hamamcızâde Ahmed, Abdî, Kurd Bâlî, Simkeş, Osmân, Mücellid Sefer, Dervîş, Gömlekçi Kerîm, Haffâfzâde, Beyzâde, Sultânoğlu, Kehhâloğlu, Takyacı Muslî, Şekerci, Abdî Şâh, Mâcuncu Mehmed, Galatalı Azab, Kuloğlu Alî, Bıçakcı, Mücellid Bâlî, Tâcizâde Muslî, Mîr-i Âşıkân’dır (M. İzzet 1935-36: 47).

Burada yer alan güzellerden altı tanesinin, şairi meçhul bir İstanbul şehrengizinde de yer aldığı görülse de diğer isimlerin çoğunluğunun eşleşmemesi, ve Tab'î’nin şehrengizinin sonundaki “eyle” redifli gazelin adı geçen İstanbul şehrengizinde bulunmaması, şehir tasviri kısımlarında Yenikapı, Eyüp, Kâğıthane ve Beşiktaş isimlerinin geçmemesi gibi sebeplerden dolayı muhtemelen bu iki şehrengiz ayrı metinlerdir. (Tığlı 2020: 170 ).

Şairin biyografisi için bk. “Tab'î, İsmail Tab'î Çelebi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tabi-ismail-tabi-celebi