Kuddûsî’nin manevi yolla bütün müminlere verdiği zikir icâzetnâmesidir. Manzum ve mensur olmak üzere iki bölümden oluşan küçük bir risaledir. Risalenin yazma bir nüshası Mevlânâ Müzesi Kütüphanesi, 2444/3 numarada kayıtlı olup Külliyât-ı Kuddûsî içinde yer almaktadır. Diğer bir nüshası ise Konya Koyunoğlu Müzesi ve Kütüphanesi Türkçe Yazmaları, 10111 numarada kayıtlıdır (Alıcı vd. 2018: 223-224; Tenik 2011).

İcâzetnâme’nin manzum kısmında aruz ölçüsüyle yazılmış üç manzume yer almaktadır. Bunlardan birincisi yirmi yedi beyit, ikincisi sekiz beyit, üçüncüsü ise yedi beyitten oluşmaktadır (Alıcı 2017: 85-92). Bu bölümde, Hakk’ı bilmenin üç yolu üzerinde durulmuştur. Bu üç yol “taklîd, istidlâl ve tahkîk” şeklinde ifade edilmiştir. “Yaratıcıyı bilmenin en hakîki yolu, şeksiz, şüphesiz ve ayne’l-yakîn yol olan tahkîkle bilmektir.” vurgusu yapılmıştır. Risalenin mensur kısmında ise Kuddûsî’ye icazet izninin verilmesi hakkında bilgiler yer almaktadır. Ayrıca bu kısımda zikirle ilgili bilgiler de bulunmaktadır. İnsanın daima yaratıcıyı zikretmesi, yaratıcıdan isteyip yaratıcıya yönelmesi gerektiği, ibadetler aracılığıyla diyaloğunu kesmemesi gerektiği özellikle belirtilmektedir. Bu diyaloğun en önemli vasıtasının ise namaz olduğu ifade edilmektedir (Alıcı vd. 2018: 223-224; Tenik 2011).

Tasavvuf tarihi açısından dikkate değer bir eser olan İcâzetnâme, umumi olup isteyene manevi olarak verilmiş bir tarikat icâzetnâmesidir. Söz konusu eserde, icazetin sonsuza kadar veriliyor olması tasavvufi icazet anlayışına yeni bir boyut kazandırmaktadır (Alıcı vd. 2018: 223-224).

Müellifin biyografisi konusunda bk. “Kuddusi, Ahmed”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/kuddusi-ahmed.