Ârya Śûra’nın Jâtakamâlâ geleneğinde 35 Jâtakadan oluşan bir koleksiyon.

Haribhatta, Âryaśûra'nın ardından Buddha’nın önceki doğumlarıyla ilgili anlatılarda bulunan Hintli bir Budist şairdir (Enc. Buddhism, 2019: 209). M. Hahn, 35 Jâtakadan oluşan Haribhatta Jâtakamâlâ’sının Buddha hikâyelerinden oluşan kısa bir kısmının da Śâkyasimhajâtaka olduğunu belirtmiştir (Hahn 2010: 129). Buda’nın campû tarzındaki hayat hikâyelerinden bahseden nazım nesir karışık olarak Sanskritçe yazılan Śâkyasimhajâtaka ve Haribhatta Jâtakamâlâsı'nda bulunan 10/11 efsaneyi içine alan metinler, iki Nepal derlemesinden tanınmaktadır. Sanskritçe ve Tibetçe olarak yazılmış eldeki metinlerden hareketle bu Jâtakanın parçaları ve bölümleri üzerine pek çok araştırma yapılmıştır (Straube, 2018: 245-258; Hahn, 2009: 344; 1983, 1985, 2007, 2010; Khoroche, 2017).

Haribhatta Jâtakamâlâ’sının Eski Uygurca parçaları Sengim’de 2. Turfan seferinde bulunmuştur. Bu seferde bulunmuş 58-61 numaralı levhalarda yer alan (Mz 652 T II S 19b) fragmanı neredeyse tamamen korunmuş bir yaprak içerir (Mz 627 T II S 19b). İçerik bakımından aynı el yazısına ait iki parçadan oluşmaktadır. Kalın formda ve koyu sarı renkli olan bu yaprakların aşınan bölümleri daha açık renklidir. Fragman a (Az 652) yazı yönüne dik, çok düzenli olmayan formda yazılmışken b ve c parçaları (Mz 627) daha iri formda yazılmıştır. A parçasındaki sayfa kenarında bulunan bağcık deliği sayfadan 9 cm içerilere ulaşmaktadır. A fragmanı 30.8 cm korunmuşken c ve b fragmanları 11 cm korunmuştur (Maue 1996: 86; Maue 2015: 227).

Sanskritçe-Uygurca iki dilli olarak yazılan metnin a fragmanı (Mz 652 T II S 19b) Simhajâtaka’nın sonunu oluşturan bölümdür. Bu bölümde bilgeliğiyle bilinen kutsanmış bir arslanın kendine emanet edilen şeye sahip çıkışı ve onu özenle koruyuşu; bir çift maymunun yokluklarında yavrularına bakmaları için arslandan yardım istemeleri ve yavruların akbaba tarafından kaçırılmaları anlatılmaktadır. Hikâyenin sonunda arslan yırtıcı kuşu ikna eder. Yaralı olarak yatan yavruları yelesindeki suyu serperek hayata döndürmeye çalışan arslan, korkuyla titreyen yavruları meyvelerle besleyerek mağarasında kendi yavruları gibi koruyarak uyutur. Hayvanlar kralı arslan gurur ve kibirden arınmış bir hâlde yavru maymunlarla ilgilenmiş ve bu uğurda kendinden vazgeçmek pahasına yaralar almıştır. Maymunlar geri döndüklerinde arslanın emanetlerine kendini feda ederek sahip çıktığı sonucuna varmışlardır (Maue, 1996: 88-97). “Diğer iki fragman da (Mz 627) Śâkyasimhajâtaka’nın parçalarını içeren, hem sağ hem sol sayfalarında metin bulunan yaprak parçalarından oluşmaktadır. Budanın yoga öğretmeni Ârâda Kâlâma ile karşılaşması ve Samkhya felsefesi ve Ârâda’nın benimsediği münzevi uygulamaları tartışmasını içeren, Buddhacarita’nın 12. bölümüne benzer bir masaldır. Uygurca metin felsefi öğretiyi ve yoga eğitiminin başlangıcını içerir.” (Elverskog 2020: 59).