- Yazar Biyografisi (TEİS)
Salâhî, Muhammed Ebû Salâhî - Madde Yazarı: Doç. Dr. Fatih Bakırcı
- Eser Yazılış Tarihi:1089/1678
- Yazıldığı Saha:Çağatay
- Edebiyat Alanı:Yazılı Edebiyat / Divan Edebiyatı
- Dönemi:17. Yüzyıl
- Dili:Türkçe
- Alfabesi:Arap
- Yapısı:Manzum
- Niteliği:Telif
- Türü/Formu:Mesnevi
- Yayın Tarihi:11/10/2021
GÜL Ü BÜLBÜL (SALÂHÎ, MUHAMMED EBÛ SALÂHÎ)
alegorik mesnevîSalâhî, Muhammed Ebû Salâhî (d. ?/? - ö. ?/?)
ISBN: 978-9944-237-87-1
Muhammed Ebû Salâhî’nin Gül ü Bülbül adlı mesnevisi, 1678 yılında Kâşgar’da Çağatay Türkçesiyle kaleme alınmış bir eserdir. Salâhî, eserini kendisi ve eseri hakkında herhangi bir bilginin tespit edilemediği Molla Gurbetî’nin Gül ü Bülbül’üne nazire olarak yazmıştır. (Bakırcı 2015a: 365-366].
Eserin yazılış tarihi hakkında kaynaklarda iki farklı yıl belirtilmiştir. Bunlardan biri 1089/1678, diğeri ise 1153/1740’tür. İltebir (2007: 465), 1678 yılında yazıldığını ileri sürerken Abdürreşit İslamî (1985: 228)’nin tıpkıbasım çalışmasında ve Gayretcan Osman (1996: 472, 2002: 810, 2005: 370)’ın başkanlığında hazırlanan çalışmalarda, sadece Leningrad nüshalarının dikkate alınmasından dolayı eserin 1740 yılında yazıldığı ifade edilmektedir. Eserin 1089/1678 yılında yazıldığı Taşkent nüshasında düşürülen tarihten de anlaşılmaktadır.
Gül ü Bülbül, daha hacimli olan Taşkent nüshası dikkate alındığında, 1859 beyitten oluşmaktadır. Ancak Leningrad nüshalarında beyit sayısının daha az olduğu görülmektedir. Besmele, mucizât, dört halifeye övgü, münâcât, sözün yüceliği ve kaleme hitap, insanın yaratılış hikâyesi, Âdem ile Havva’nın cennetten kovulması, mev’ize, tevhîd, na’t, mutribe sesleniş, aşkın ve muhabbetin yüceltilmesi, sebeb-i te’lîf, âgâz-ı dâsitân ve hâtime-i kitâb-ı Gül Bülbül bölümlerinden oluşan eser, aruzun mefâ' îlün/mefâ‘îlün/fe‘ûlün kalıbıyla yazılmıştır.
Gül ile bülbül arasında yaşanan aşkın tasavvufî ögelerle işlendiği alegorik tarzdaki eserin giriş bölümünde Âdem’in yaratılışından cennetten kovulmasına kadar geçen süre oldukça uzun bir şekilde (121-583. beyitler) anlatılarak insanın dünyada “gurbet”te ve “hakikat”i arayış içinde oluşu teması vurgulanıp Bülbül’ün seyr ü sülûk hâli anlatılmaya başlanır. Bülbül’ün bu “hakikat”i arayan yolculuğu sırasında mecazî aşktan ilahî aşka geçişi temsil eden Kahkaha Gülü’nden sonra Kızıl Gül’e âşık oluşu ise derin bir şekilde işlenir. Bu arayışı içinde konduğu bir vadide sırasıyla Hüma, Tavus, Şah Tuti (Şah Papağan), Kebk (Keklik), Kumru, Fahtek (Üveyik), Sufiya (başı, sırtı, kanatları tamamen yeşil, boynu ve göğsü kemiği sarı olan küçükçe bir papağan) ve Hüthüt adlı sekiz kuşla uzun uzadıya sohbet edip dertleşir. Böylece eserin içinde “lisanü’t-tayr” denilebilecek uzun bir bölüm yer alır. Özellikle eserin giriş bölümünde uzunca anlatılan yaratılış hikâyesinden sonra Gül ile Bülbül’ün aşkına geçilmesi, âgâz-ı dâsitân bölümünde âdeta ayrı bir eser niteliği gösteren “lisanü’t-tayr” bölümü ve Bülbül’ün âşık olduğu Kızıl Gül’e rakip ikinci bir gülün varlığı (Kahkaha Gülü) Batı Türklük alanında yazılmış gül ve bülbül temalı eserlerde pek de karşılaşılmayan bir hususiyetler olarak Salâhî’nin eserine özgünlük kazandırmaktadır (Bakırcı 2015b: 62-67).
Doğu Türk edebî dilinin ürünü olan eser, Çağatay Türkçesinin klasik sonrası dönemi içerisinde yer alarak bir yandan klasik dönemin bir yandan da Kâşgar ve çevresine ait konuşma dilindeki yerel unsurların bulunduğu bir yazı dili özelliği taşır. Üslup açısından ise eserin giriş bölümündeki dizelerde Arapça ve Farsça sözcüklerden ve tamlamalardan oluşan bir anlatım kullanılırken konunun işlendiği bölümde daha sade ve akıcı bir üslup tercih edilmiştir.
Eserin Taşkent’te iki (Şarkşunasluk Enstitüsi 3402/II; Özbekistan Fenler Akademisi Hâmid Süleyman Kolyazmaları Fonu 2513/I); Leningrad’da dört (Rusya Bilimler Akademisi Şarkiyat Enstitüsü C847, A836, C1722, B297) olmak üzere toplam altı nüshası tespit edilmiştir. Bu nüshaların varlığı, aynı zamanda eserin etkinlik alanının da genişliğini gösterir. Kâbil (Abdülahad) ve Urumçi’de (İslamî 1985) iki ayrı tıpkıbasımı yapılan eserin Taşkent nüshası ise Fatih Bakırcı tarafından doktora tezi olarak çalışılmıştır (Bakırcı 2013). Dil incelemesi, transkripsiyonlu metin, Türkiye Türkçesine aktarım ve gramatikal dizinden oluşan bu çalışma 2015 yılında kitap olarak basılmıştır.
Şairin biyografisi için bk. “Salâhî, Muhammed Ebû Salâhî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/salahi-muhammed-ebu-salahi
Eserden Örnekler
Hazret-i Âdem’nin Hazret-i Havâ Behiştde Toyları Bolganı
Havâ’nın boldı Âdem birle toyı
Tutup cennet içini hây u hûy
Bolup Âdem toyı sekkiz behiştde
Yigit koldaş mukarreb tört ferişte
Havâ kaşıda hûrlar kıçkırıp çeng
Bolup ışk u heves könli Havâ’nın
Tutuban Cebrâil Kevser ayakı
Bolup andag ki meclis tumturâkı
Ki İsrâfil çalıban nagme-i sûr
Semâ raks eylep oynaşıp hûr
Alıp Mikâil anda kolga defni
Ayıtıp her zaman heyhât yölenni
Çikip Azrâil âheng-i nevâda
Gazelhânlık kılıp bülbül dek anda
Bülbül’nin Gül-i Kahkah’dın Ruhsat Tilegeni, Bülbül Gül-i Kahkah’dın Ruhsat Alıp Kızıl Gül Kaşıga Yitkeni
Ne hoş sayrar seher vaktıda
Bülbül Kılur türlük nevâlar yâd itip
Gül Kişinin yârı ger bolsa yırakda
Kiçe kündüz köyer ol iştiyâkda
Yaman düşvârdın yârdın cüdâlık
Köyüp hecride köyer intizârlık
Kılıp tekrâr ışk u Gül firâkı
Könülde zevk u şevk iştiyâkı
Tüşüp Bülbül başıga Gül hevâsı
Yiter kökke anın ah u nevâsı
Ki bîtâkat boluban zâr Bülbül
Barurga tepredi kılmay tahammül
Bolup handân açılıp Gül-i Kahkah
Ki Bülbül kiteridin boldı âgeh
Gül-i Kahkah bolup hâl-ı perîşân
Didi Bülbül’ga iy vagdesi yalgan
Eyâ Bülbül sini kitmes dip irdim
Vefâdâr dip sana könlümni birdim
Yörür irdin çemende şâd u hurrem
Yok irdi sinde hergiz gussa vü vehm
Sini yâ bir kişi azgurdı bolgay
Ayırmaglık üçün yazgurdı bolgay
Didi Bülbül Gül-i Kahkah’ke anda
Bar irdi ma’şûkum ol gülsitânda
Sana aytay ki ma’şûkum sıfâtı
Kızıl Gül irdi ma’şûkumnın atı (Bakırcı 2015: 197-198, 289-291)
Kaynakça
Abdülahad, Abdülaziz (yty.). “Gül ü Bülbül”. [Tıpkıbasım]. Risâle-i Mecmu’a’z-Zerâ’if ve Mahzenü’l-Letâ’if. Kâbil: vr. 1a-48a.
Bakırcı, Fatih (2013). Salâhî Gül ü Bülbül (Giriş-Metin-Türkiye Türkçesine Çevirisi-Dizin-Tıpkıbasım). Doktora Tezi. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi.
Bakırcı, Fatih (2015a). Doğu Türklük Sahasında Gül ve Bülbül: Salâhî Gül ü Bülbül I-II. Saarbrücken: Türkiye Alim Kitapları.
Bakırcı, Fatih (2015b). “Türk Dünyasında Ortak Bir Tema: Gül ve Bülbül”. Uluslararası Uygur Araştırmaları Dergisi 6: 48-72.
Dmitriyeva, L. V. (2002). Katalog Tyurkskih Rukopisey. Moskova: İnstituta Vostokovedeniya Rossiyskoy Akademiy Nauk, İzdatel’skaya Firma Vostoçnoy Literaturı RAN.
Hofman, H. F. (1969). Turkish Literature A Bio-bibliographical Survey. Section III. Part I. Utrecht.
İltebir, Ablikim Baki (2007). “Salâhî”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C.7. Ankara: AKM Yay. 465.
İslamî, Abdürreşit (1985). “Gül ve Bülbül”. Bulak Dergisi 15: 228-258.
Osman, Gayretcan ve A. Aziz (1996). Uygur Klassik Edebiyati Kiskiçe Tarihi. C. I. Urumçi: Şincang Maârip Neşriyatı.
Osman, Gayretcan (2002). Uygur Klassik Edebiyat Tarihi. C. II. Urumçi: Şincang Halk Neşriyatı.
Osman, Gayretcan, O. İsmayil (2005). Uygurlarning Kadimki Edebiyati. C. II. Urumçi: Şincang Maârip Neşriyatı.
Osmanov, A. M. (1997). İslam Spravoçnik. Taşkent: Özbek SSR.
Urunbayev, A. U., G. N. Çabrov (1989). Katalog Fonda İnstituta Rukopisey. C. 1. Taşkent: İzdatel’stva Fan Uzbekskoy SSR: Nu. 786.
Atıf Bilgileri
Benzer Eserler
# | Madde | Yazar | Madde Yazarı | İşlem | ||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | MUHABBET-NÂME VE MİHNET-KÂM (HIRKATÎ) | Hırkatî, Muhammed Emin Hocamkulu | Prof. Dr. Adem Öger |
Görüntüle | ||
2 | DİVÂN-I GUMNÂM (HIRKATÎ) | Hırkatî, Muhammed Emin Hocamkulu | Prof. Dr. Adem Öger |
Görüntüle | ||
3 | KİTÂB-I MEBDE-İ NÛR MESNEVİSİ (MEŞREB, BABA RAHÎM) | Meşreb, Baba Rahim | Doç. Dr. SADİ GEDİK |
Görüntüle | ||
4 | KÎMYÂ (MEŞREB, BABA RAHÎM) | Meşreb, Baba Rahîm | Doç. Dr. SADİ GEDİK |
Görüntüle |