Dürrî Süleyman Efendi’nin Farsça-Türkçe manzum sözlüğü. Baş tarafında yer alan bir takrizde Tuhfe-i Vehbî’ye nazire olarak yazıldığı ifade edilmektedir Dürrî eserinin “sebeb-i tanzim” kısmında ezberlenmesi kolay olduğu için lügatini manzum olarak tertip ettiğini, eseri çokça tekrar etmeye gerek olmadığını, beş kerede akıllı bir çocuğun bunu kolayca ezberleyebileceğini ifade etmektedir. Eserin pek çok yerinde yer alan “ey püser (ey oğul)” ibaresi eserin birinci dereceden muhataplarının çocuklar olduğu söylenebilir. Eserin sözlük kısmında yaygın Farsça ve Arapça kelimelere, edatlara, sayılara, çeşitli ıstılahlara, dinî kavramlara yer verilmiştir.

Güher-rîz üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde 7 manzum takriz bulunmaktadır. Bu takrizlerin toplam beyit sayısı 49’dur. Takrizler başlıklar hâlinde verilmiş, takrizi yazan kişiler bu başlıklarda belirtilmiştir. Takrîzleri yazanların Dürrî’nin yakın arkadaşları, meslektaşları olduğu anlaşılmaktadır. İkinci bölüm sözlük kısmıdır. Bu bölüm Tuhfe-i Vehbî’de olduğu üzere elifbâ esasına göre tertip edilmiştir. 40 başlıktan oluşan bu bölümde, giriş kısmındaki ilk 5 başlık dışında her başlık, altındaki manzumenin vezin ve kafiyesine uygun olarak tanzim edilmiştir. Sözlük bölümündeki ilk 5 manzume mukaddime mahiyetindedir. Giriş ve hatime bölümleri dâhil sözlük bölümünde 226 beyit yer almaktadır. Sözlükte Arapça ibarelerin olduğu manzumelerde Arapça kelime ve kavramların karşılığı verilmiş ve başlıklar Arapça olarak yazılmıştır. Sözlük bölümünde 9, 11, 14, 19, 20, 21, 22, 23, 38 ve 40 numaralı manzumelerin başlıkları Arapça; 39. manzumenin Türkçe, diğerlerininki ise Farsça olarak yazılmıştır. Bundan sonraki başlıklarda elifbâ düzenine göre altışar beyit hâlinde kelime ve kavramların karşılıkları verilmiştir. Bazı yerlerde Türkçesi verilen bir mısraın Arapça veya Farsça karşılığı beyit hâlinde verilmiştir. Sözlük bölümünde elifbâ sistemi 33. kıt’ada sona ermektedir. 34. başlıkta bazı Farsça ıstılahların, 35. kıt’ada ileri yaştaki çocuklar için yazılmış mecazi kelimelerin, 36. ve 37. manzumelerde Farsça temel sayılar ve edatların, 38. kıt’ada bazı Arapça ve Farsça dinî ıstılahların, 39. ve 40. kıt’alarda ise Arapça temel sayılar ve edatların karşılıkları verilmiştir. Sözlükte yaklaşık 620 Farsça, 240 Arapça kelime/kelime grubunun Türkçe karşılığı yer almaktadır. 41 ve 42. manzumeler sözlüğün hatime bölümünü oluşturmaktadır. Hatime, 2 kıt’adan oluşmaktadır. Eserin üçüncü ve son kısmı ise kitap üzerine muhtelif kişilerin yazmış oldukları tarih manzumelerinden oluşmaktadır. Bu bölümdeki manzumelerin ilk 9’u kıt’a nazım şekliye yazılmış, 10. manzume gazel biçiminde kafiyelenmiştir. Biri hariç tüm tarihler başlıklarıyla verilmiş, başlıklarda tarihlerin kimler tarafından kaleme alındığı belirtilmiştir. 

Eser, 1267/1851 yılında İstanbul’da yayımlanmıştır. Güher-rîz’in 23 sayfadan oluşan matbu nüshası ile Süleymaniye Kütüphanesi’nde kayıtlı 14 yapraktan oluşan yazma nüshası bulunmaktadır. 

Şairin biyografisi için bk. “Dürrî, Süleymân”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/durri-suleyman