Eserden Örnekler

Üstat Muhterem Ekrem Bey Efendi Hazretlerinedir

Ey şâ’ir-i bî-nazîri asrın

Ey üstâd-ı şehîri asrın

Fazlın bize müktedâi irfân

Sensin şu zamanda evvel-i sühan-dân

Kim eser ki iktifâ edenler

Râh-ı meslûkuna gidenler

İmdâd dahî ederse fıtrat

Bir şair olur tamâm-ı elbet

Bu tarz-ı kemâl kıldı îcâd

Evvel mevcûda sen de ettin imdâd

Ta’lîm ile eyledin mükemmel

Tarz-ı edeb ve lisân-ı evvel

Sonra anu eyledin sen i’lâ

Âsâr-ı nevinle ey sühan-zâ

Fahr etse sezâ ânınla bu asr

Derler üdebâ-i kemâl zü-asr

Üstâd-ı umûm-ı şâirândır

A’zamdır o kadirî pek girândır

Ve yoktur hüve-gû lisânımızda

Yok mislî ânın zamânımızda

Bir mevhibedir ona o kudret

Bahş eylemiş o kemâl-i fıtrat

İnkâr kılar ânın nazîrin

Âsârı o şâ’ir-i şehîrin

Hâmidde egerçi mukadderattır

Dahi denilir ki misli nâdir

Eşberle Tezer cihânda her ân

Şiirindeki hüsn ü âna bir hân

Târıksa metîn bir eserdir

Nezd-i udebâda mu’teberdir

Tanzirine vermem ihtimâli

O mertebe mâli-i mu’âli

Âsârı onun bütün güzeldir

Sahrâsı hale ne bî-bidâldir

Sahrâsına yok nazîre söyler

Îcâzdır o eser-i ser-â-ser

Makberse görülmemiş eserdir

Her şîvesi şîve-i değerdir

Hissiyâtı tecessüm etmiş

Ka girye ve ki tebessüm etmiş

Kılmış kâhı semâya pervâz

Olmuş kâhı zemînde demsâz

Girmiş zulmet kabre kâhı

Seyr eylemiş ânda mihr ü mâhı

Şâ’irdir o hâsılı hakîkat

Amâ yine sendedir fazîlet

Zirâ ki lisana vaz’-ı bünyân

Kalem olundı ey sünuh-dân

[...]

Güller görülmeden hîç

Ezhâr eder küllü bî-teheyyic

Bülbülleri var ki olsa nâlân

Vicdânı eder esîr ü hayrân

Tab’ınsa bahâr-ı şâdımânı

Yâ ebr-i seher ki mâ’ni

Envâr saçar kulübe her ân

Saçdıkca olur kulûb-i handân

Medhinde bu rütbe ettim ıtrâ

Bilâsın o rütbeden de amâ

Maksad şunu etmektir ityân

Ey şâ’ir-i tercümân-ı ‘irfân

Bir devirdeki edüp cesaret

Birçok meteşâ’irân-ı hikmet

Olursa senin gibi edîbin

Bî-misal ü nazîr bir erîbin

Eş’ârına senin bâr-ı ta’rîz

Etmez mi yâ ihtiyâr-ı ta’rîz

Eş’ârımı görseler görenler

Derler hezeyân ona serâser

Bir böyle zamanda neşr-i eş’âr

Pek hoş değildir amâ nâçâr

Mağlub-u heves olunca insân

Olmaz hiçbir şeyden her âsân

Hem bir de şu var ki bu zamanda

Madûm gibi edeb cihânda

Herkes edip iktidâr-ı da’vâ

Binlerce edip olup hüveydâ

Ta’rîzde hiddet eyliyorlar

İfrât ile şiddet eyliyorlar

Tenkîd denir mi öyle kavle

Tenkîd olunur mu şöyle böyle

Bir öyle söze verip de kıymet

Eş’ârını saklamak kabâhat

Bu fikr ile cum’a gayr ettim

Neşr etmekte cesâret ettim

Eş’ârım içinde ba’zı sözler

Ma’lûl imâlesiyle ekser

Visal etmede aynı cür’et ittim

Zan etmem ki kabâhat ettim

Fikrimce mecâzdır o illet

Olur o terekkiyat ‘illet

Zirâ ki yazılmıyor mücerreb

Türkîde şi’r hatâsız agreb

Bir de meselâ “şi’r” dedim ben

Efsâh onu şi’ir yazmak iken

Zîrâ ki lisânımızda öyle

Müsta’meldir bakılsa kavle

Bir hayli bu yolda var hatâlar

Lâkin bence mecâz ekser

Tecvîz olunursa sizce de ker

Onlar da sevâb olur ser-â-ser

*Elhânı kendilerine bu mektup manzum ile takdim etmiştim evvelâ elhânda münderiç mektup ile sâniyân takdîr-i elhân ile mükâbele buyurdular (Mehmet Tahir 1303/1887: 2-9).