Kırşehirli Yûsuf (ö. 827/1425 ?) tarafından yazılan müzik edvarının Türkçe tercümesi. 813/1410'e tarihlenen (Uslu 2017: 658) Edvâr-ı Yûsuf'un Farsça aslı kayıp olup aynı yüzyılda şair Harîrî bin Muhammed tarafından yapılmış Türkçe tercümesi günümüze gelmiştir. Yazmalarından biri 873/1469 tarihlidir. En eskisi Paris Bibliotheque Nationale, Or. Turc suppl, nu. 1424 (38 vr.) olmak üzere Milli Kütüphane, nu.131/1 (56 vr.) ve Çorum Hasan Paşa Kütüphanesi, nu. 2263 (35 vr)'te kayıtlı üç nüshası bilinmektedir. Ahmed Vefik Paşa'nın terekesinde olduğu tespit edilen 839/1436 tarihli nüsha ise kayıptır (Uslu 2000: 451). Edvârın yazması olduğu iddia edilen diğer nüshalar hakkındaki görüşler kabul görmemiştir (Doğrusöz 2012: 40; Uslu 2017: 659).

Tercüme metin, Allah'a hamd ve salavat dua ve eserin yazılma sebebi ile başlar. Harîrî, eseri yazan Yûsuf Kırşehrî'nin adını andıktan sonra eseri dostlarının isteği üzerine Türkçeye çevirdiğini belirtmiştir. Müzik ilminin öncüleri Farâbî ve Urmevîden söz etmiş, Urmevî'nin bu ilmin değerini susuz bırakılan bir deveye etki eden müziği ile gösterdiğini ve müziğin yasaklanmasını önlediği anlatmıştır. Konudan konuya geçişte bundan sonra ifadesini kullanmıştır. On iki makam, yedi âvâze, dört şube, burçlarla ilişkileri dairelerle göstermiştir. Sonra terkipler kısmı gelmiştir. Bu bölümde 58 terkip adı vermiş, 53'ünün (Uslu, 2017: 662) tanımını yapmıştır. Ardından dairelerle 19 usulden bahsetmiştir. İbn Sînâ'nın müzik ilmiyle karşılaşmasını hikaye ettikten sonra nevbet-i müretteb hakkında bilgi vermiştir. Müziğin günün vakitleri, burçlar ve insan mizacına göre etkilerinden sonra ud, çeng, ney sazlarına uygulanan dokuz düzeni anlatmıştır. Yazma sonundaki kaydedilmiş güfte ve şiirler ise Harîrî tarafından eklenmiştir (Doğrusöz 2012: 51). Eser, Anadolu kültüründen aktarıldığı düşünülen müzikle ilgili hikâye anlatım tarzıyla dil ve edebi açıdan dikkat çekmektedir.

Edvâr'ın Türkçe yazmalarından Paris, Ankara ve Çorum nüshaları üzerinde Ubeydullah Sezikli yüksek lisans tezi hazırlamıştır (2000). Nilgün Doğrusöz, eserin tüm yazmalarını eleştirel ve sistematik müzikoloji yöntemiyle değerlendirip incelediği bir doktora tezi yazmıştır (2007). Doğrusöz'ün incelemesi, eserin Paris yazmasının tıpkıbasımı, çeviriyazısı ve sadeleştirilmiş metni ile birlikte yayımlanmıştır (2012).