Kadızâde Mehmed Tirevî'nin Türkçe edvarıdır. Eserin adı net olmadığından bazen Edvâr-ı Kadızâde, bazen Risâle-i Mûsikî olarak anılmıştır. 

Önceleri edvarın 15. yüzyıla ait bir eser olduğu sanılmış ve bu bilgi yaygın olarak kullanılmıştır. Kitabın baskısında Uygun (2017), Kadızâde’yi 1494’te ölen Molla Kasın adlı başka bir Osmanlı alimi ile karıştırdığını, eserin en eski nüshasının 1086/1676 yılına ait olduğunu, daha eskisinin bulunamadığını kabul etmiştir. Müzik tarihinin Klasik Türk Musikisi Döneminde yazılan eserde 12 makam, 7 avaze, 4 şube, 48 terkip sınıflandırması vardır. Terkipler, diğer edvarlarda bestenigarla başlamasına rağmen Kadızâde edvarında pençgah ile başlar bestenigarla biter. Bu edvar müzik usullerinden bahsetmez. Kısa ve pratik makam tanımlamalarıyla Yeni Sistemciler Dönemi Ekolünü, Evliya Çelebi'nin de bahsettiği 48 terkip anlayışıyla Seyyid Şerif Cürcâni ekolünü takip ettiği düşünülmektedir (Uslu 2021: 87). Kadızâde'nin 1642 yılında yazılmış anonim bir edvarı kaynak olarak kullanmış olabileceği de yeni bulgulardandır (Uslu 2017: 10).

Eserin bilinen biri özel koleksiyonda olmak üzere yedi nüshası vardır (Bayezid Devlet Kütüphanesi, Veliyyüddin 3181; Köprülü Kütüphanesi 275; Süleymaniye Kütüphanesi, Nafiz Paşa1503 ve Reşid Efendi 1059/3; Atatürk Kitaplığı, MC K442; Kastamonu İl Kütüphanesi, Yazma Eserler 222). Eldeki mevcut en eski Veliyyüddin yazmasının yazım tarihi 1086/1676'dır (Uygun 2016: 47). Eserin beş nüshası karşılaştırılarak M. Nuri Uygun  tarafından yüksek lisans (1990) çalışması yapılmış, daha sonra yedi nüshası karşılaştırılarak ve Veliyyüddin ve MC nüshalarının tıpkıbasımıyla birlikte basılmıştır (2016). Eser daha önce Levent Ertekin tarafından Tire'den Payitahta adıyla da 2012 tarihinde yayınlanmıştır. Uygun tarafından karşılaştırma yapılan nüshalardan biri Atatürk Kitaplığı nüshasıdır. Baskısında bu nüsha hakkındaki tezinde bulunmayan ilave bilgiler görülmektedir. Yazar bu bilgileri kimden/nereden aldığını ifade etmeden, yazmanın 100 yıl sonra yapılmış bir zeyl olabileceği şüphesini belirtmiştir. Nitekim bu nüshanın 1189/1775 yılında Mehmed Said tarafından, Kadızâde edvarına yazılmış bir zeyl olduğu bir başka yayında kesinleşmiştir (Uslu 2018: 128).

Okan Murat Öztürk (2019) Kadızâde'nin perde makam düzen anlayışını bir makalesinde özel olarak incelemiştir.