Berber-zâde Mehmed Zihnî’nin şiirlerini ihtiva eden eseri. Divan'da, şairin poetikasına dair 10 varaklık mensur bir dibace, 5’i Farsça, 2’si Arapça olmak üzere 317 gazel, 1 hâtime-i divan, eserin tertibi hakkında 1 tarih ve 10 bendlik 1 terkîb-bend bulunmaktadır (Alptekin 2007: 11). Mehmed Zihnî, dîbcesinde de andığı Nâbî tesiriyle hikemî tarzda şiir söyleme yoluna gitmiştir. Şiirinin esas konuları cehalet, akıl, hikmet gibi kavramlar ve sosyal meselelerdir (Alptekin 2010: 13). Özellikle Bağdatlı Rûhî’nin meşhur terkîb-bendine nazire olarak kaleme aldığı terkîb-bendinde devre yönelik eleştirilerini hiç çekinmeden keskin ve açık bir dille ifade etmiştir (Alptekin 2013: 441). Âşıkane gazeller de yazan Zihnî, bu tarz gazellerinde genellikle samimi ve sade bir dil kullanırken bazen de pek tercih edilmeyen kelimeleri şiirine sokar (Alptekin 2010: 13).  Zihnî, şiirlerinde pek çok atasözü, deyim, veciz ifade yanında halk dilinden pek çok ögeye de yer vermiştir (Alptekin 2010: 12). Herhangi bir tarikata bağlılığı olmayan, ancak Mevleviliğe meyli olduğunu söyleyebileceğimiz Zihnî’nin Divanı'nda pek çok tasavvufi unsur bulunmaktadır (Alptekin 2010: 12). Tezkirelerde şaire atfedilen manzumelerin eserde bulunmaması, şairin mecmualarda da şiirleri olduğunu düşündürmektedir (İnce 2005: 311-312; Çapan 2005: 199-200; Ekinci 2018: 2835-2836). Divan'ın tek nüshası Süleymaniye Kütüphanesi, Es‘ad Efendi Bölümü, 2638 numarada bulunmakta olup 86 varaktır. İstinsah tarihi 1214/1779-800’dür.

Şairin  biyografisi için bk. "Zihnî, Berber-zâde Mehmed Zihnî." Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/zihni-berberzade-mehmed-zihni