Vasfî’nin şiirlerini içeren eser. Şairin müstakil bir Dîvân'ı bulunmamaktadır. Eldeki metin, şairin çeşitli mecmualarda yer alan şiirlerinin Mehmed Çavuşoğlu tarafından bir araya getirilmesiyle oluşturulmuştur (1980: 1). Çavuşoğlu; Vasfî'nin şiirlerini Manchester (İngiltere) John Rylands Library, 62 numarada ve Kahire (Mısır) Dârü'l-Kütübi'l-Mısrî, 8796 numarada kayıtlı bulunan iki Mecmû'a-i Devâvîn (Dîvânlar Mecmû'ası) ile çeşitli kütüphanelerde yer alan 14  farklı mecmuadan elde etmiştir (1980: 16). Çavuşoğlu'nun bu karşılaştırmayla hazırladığı Dîvân'da 9 kaside, 102 gazel, 2 musammat ve 4 kıt'a yer almaktadır. Vasfî’nin Çavuşoğlu yayınında bulunmayan bir mersiyesini Yakup Karasoy (Coşkun 2012: 535), üç gazelini de Ahmet Sevgi yayımlamıştır (1986).

Sehî Bey,  Vasfî’nin farklı bir nazım üslûbunun olduğunu ve aruz bahirleri arasından değerli vezinler bulup kullandığını belirtmiştir. Latîfî, Vasfî'nin şiirlerinin övülmeye lâyık olduğunu ve Necâtî Bey'in şiirlerine benzediğini kaydetmiştir. Kınalızâde Hasan Çelebi, Vasfî’yi ince hayalli, hoş edalı, latif sözlü, belâgat ve beyan kaidelerine uygun şiirler yazan orta derecede bir şair olarak tanıtmıştır. Beyânî, Vasfî’nin dostu Mesîhî ile sıkça beraber olduğunu, bu sebeple onun etkisi altında yetiştiğini söylemiştir (Çavuşoğlu 1980: 3, 14). Vasfî, âşıkane tarzda gazeller yazan, kasidelerinde de başarılı sayılan bir şairdir. Bazı gazellerine nazireler yazılmıştır (Coşkun 2012: 535). 15. asırda Necâtî Bey'le başlayan klasik şiirde atasözlerine, deyimlere ve mahallî ifadelere sıkça yer verme temayülü 16. asırda da rağbet görmüştür. Vasfî'nin şiirlerinde Necâtî Bey'in yolunu tuttuğu görülmektedir. Şairin doğrudan zikrettiği bir atasözü olmamakla birlikte deyimler ve zamanın âdetlerini ihtiva eden beyit ile veciz ifadeler Dîvân'da sıkça yer almaktadır (Temel 2001: 7). Vasfî, hem şiir hem de kendi sanatı hakkındaki görüşlerini yansıtan manzumeler de yazmıştır. Buna göre şiirde mana lafızdan önemlidir ve şiirden maksat büyükleri övmektir, ancak övülen kişinin vasıfları da şiiri süslemelidir (Tatcı 1987: 35-37).

Dîvân üzerine Şahin Baranoğlu (1991), Yasemin Sevim (1999), Can Temel (2001) ve Cengiz Sarışen (2020) yüksek lisans tezi hazırlamıştır. Şairin şiirleri hakkında Ahmet Sevgi (1986), Kurtuluş Altunbaş (1987), Mustafa Tatcı (1987) ve Yakup Karasoy (2008) tarafından kaleme alınmış dört makale mevcuttur. 

Şairin biyografisi için bk. “Vasfî”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vasfi