Vâlî Hasan Ağa’nın (d. 1100 ?/1688 ? - ö. 1151/1738-9) bilinen tek eseri. 18. yüzyıl Diyarbakır edebî muhitinin temsilcilerinden olan şairin kaside bulunmayan eserinde 404 gazel, 1 tahmis, 1 müseddes, 14 muamma, 40 rubâî, kıta şeklinde 8, beyit şeklinde 2 adet tarih manzumesi ile 4 de müfred yer almaktadır. Vâlî Hasan, Nâbî tarzında hikemî şiirler söylemiş ve Sebk-i Hindî akımından etkilenmiş bir şairdir. Bu sebeple şiirlerinde her iki akımın tesirini görmek mümkündür. Şiirlerinde Sâib-i Tebrîzî, Zahîr-i Faryâbî, Nâilî ve Nâbî’yi anan şair, Lebîb, Hâmî, Âgâh-ı Semerkandî gibi Diyarbakır’ın ünlü şairleriyle karşılıklı nazire söylemiş, bu şairlerle aynı edebî muhiti paylaşmıştır. Dürrî’nin “kalmamış” redifli gazeline tahmis yazan Vâlî, mersiye türünde de bir gazel söylemiştir. Dönemi için anlaşılır bir dil kullanılan Dîvân’da, dil ve üslûp zaman zaman ağırlaşmakta, orijinal söyleyişlere ve az kullanılan kelimelere de rastlanılmaktadır. Tezkire-i Şuarâ-yı Âmid’de Dîvân’da yer alan birçok şiirin nazire ağındaki yeri görülebilir.

Vâlî Dîvânı’nın Topkapı Sarayı Kütüphanesi, Hazine 1026/2; Topkapı Sarayı Kütüphanesi 779; Bayezid Devlet Kütüphanesi, Umumi 5760; Ankara Milli Kütüphane A 5266; Millet Kütüphanesi, Ali Emiri-manzum 486; Antalya-Elmalı İlçe Halk Kütüphanesi 2036; Mısır Kahire Kütüphanesi nu. 8705; Konya Karatay Yusuf Ağa Kütüphanesi, Yusuf Ağa 5475 numaralarda ve Esma Ocak Hususî Kütüphanesinde bulunan 9 nüshası bilinmektedir. Eser, Hanife Koncu tarafından doktora tezi (1998), Mustafa Okur tarafından yüksek lisans tezi (2006) olarak çalışılmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Vâlî, Hasan Ağa". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/vali-hasan-aga