İbrahim bin Şehriyar Irâkî’nin tasavvufî şiirlerinden oluşan divan niteliğindeki eseri. Eser 26 kaside, 317 gazel, 3 terkîb-i bend, 4 tercî-i bend, 167 rubâî, 8 kıt‘a ve 1 müsellesten oluşmaktadır.

Yaklaşık 4941 beyitten oluşan eserde Irâkî, diğer şairin üslubundan farklı olarak çok güzel, coşkulu, ârifâne, latîf ve acıklı gazeller söylemiştir. Irâkî eserdeki şiirlerinde vahdet-i vücûd, sûretperestlik, Kalenderîlik, Melâmîlik, aşkla hemhal olmak, zühtten kaçınmak ve mâşuku yâd etmek gibi mevzuları ele almıştır. Irâkî’nin tercî-i bend kalıbında müstakil olarak yazdığı Sâkînâme’sinin yer aldığı eserdeki gazellerde çok fazla tasavvufi ıstılah bulunmaktadır. Divandaki kasidelerde (763 beyit) ârif ve büyüklere övgü, Allah’a hamd, tevhîd, Kâbe’nin vasfı, na‘t, aşk ve tasavvufî konular ele alınmış, Şeyh Hamîdüddin Ahmed Vâiz, Şeyh Bahâeddin Zekeriyyâ-yı Mültânî, Azîzüddin Muhammmed el-Hacî ve Şeyh Sadreddîn gibi kişiler methedilmiştir. Irâkî, kıt‘alarda (43) aşk acısına, oğlundan uzak düşmesine, kötü talihine, ayrılık acısına, Mültân’a özlem duymasına ve Irak’tan Hindistan’a gitmesine değinmiştir. Divandaki müselleste (7 beyit) Irakî, Kalenderî bir dervişin niteliğini anlatmıştır. Müellif terkîb-i bendlerde (182 beyit) aşk ve tasavvuf mazmunlarını beyan etmiş, Şeyh Bahâeddîn Zekeriyyâ-yı Mültânî hakkında bir mersiye yazmış ve kendi perişan hâlini ifade etmiştir. Divandaki tercî-i bendlerde (401 beyit) Irâkî daha çok tasavvufî meselelere değinmiş ve özellikle de vahdet-i vücûd bahsi üzerinde durmuştur. Divandaki 3071 beyitten oluşan gazellere bakıldığında müellifin gazellerini aşk ekseninde oluşturduğu ve aşkın türlerini şiirlerinde terennüm etmekte başarılı olduğu görülmektedir. Divandaki rubâîler (474 beyit) âşıkâne, rindâne ve hakîmânedir.

Şairin biyografisi için bk. “Mağribî (Irakî), İbrahim Bin Şehriyar”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/magribi-iraki-ibrahim-bin-sehriyar