Topkapılı Feyzî’nin adından söz edilen tek eseri. Feyzî Dîvânı’nın mevcut nüshaları değerlendirilerek hazırlanan çalışmada; 2 beyitlik münâcât tarzında yazılmış 1 kıt’a, 110 gazel, 9 tamamlanmamış gazel, 1’i Farsça 43 kıt’a ve 1’i Farsça 92 rubâi, Riyâzî, İsmetî ve hocası Cevrî için yazılmış 3 tahmis ayrıca 113 beyit ve 1 tarih manzumesi bulunmaktadır.

Topkapılı Feyzî, bir Mevlevî şair olan hocası Cevrî’nin de etkisiyle Mevlevî muhitinde yetişmiş mutasavvıf bir şairdir. O, tasavvufî anlayışını şiirlerine samimi bir şekilde yansıtmıştır. Coşkulu ve lirik anlatımı sayesinde, gayet rahat söylenmiş, okuyanı cezbeden şiirler ortaya koymuştur. Feyzî’nin şiirlerinde fikrî bir derinlik vardır. Bu fikrî derinlik mesaj olarak verilirken duyguyla beslenmiştir. Şiirlerinde tasavvuf ve onun gerekleri, insanın dünyadaki durumu, yaratılış gayesi, vazifelerin ehemmiyeti, dünya hayatının geçiciliği ve bu kısa zamanda yapılacak çok şey olduğu, bu kısa ömrü iyi bir şekilde değerlendirmek için Allah’ın veli kullarıyla birlikte olunmasının gerekliliği ve dünya hayatına fazla itibar edilmemesi anlatılır. Göz ve gönül tokluğu içinde minnet duygusundan uzak, sadece Allah’a kul olarak geçirilecek hayat en güzel hayattır. Feyzî’ye göre insan mutlu olmak istiyorsa her zaman Allah’ı anmalıdır, yani hakiki aşk Allah aşkıdır.

Topkapılı Feyzî Dîvânı üzerine Nazmi Özerol yüksek lisans tezi hazırlamıştır (1996).

Şairin biyografisi için bk. "Topkapılı-zâde Feyzî, Mustafa Çelebi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/feyzi-mustafa-celebi