18. yüzyıl şairlerinden olup Es'ad mahlasını kullanan Seyyid Mehmed Es'ad Efendi'nin (d. ?/? - ö. ?/?) şiirlerini ihtiva eden eser. Dîvân'ın hazırlanan tenkitli metnine göre eserde 2'si naat, 2'si Bağdat Valisi Ömer Paşa övgüsünde toplam 4 kaside, yine Ömer Paşa için yazılmış kıta nazım şekliyle 2 tarih manzumesi, 1 terkib-bend, 15 murabba ve 299 gazel bulunmaktadır (Arbatlı 2002).

Sebk-i Hindî veya Hikemî üslûba yönelmek yerine klasik vadide ve Nedîm tarzında eser vermeyi tercih eden Seyyid Mehmed Es'ad Efendi, şiirlerinde dönemine göre sade ve kolay anlaşılır bir şiir dili kullanmış; eserinin büyük bir kısmını ayırdığı gazellerinde daha çok rindane ve âşıkane konulara yer vermiş; Neşâtî'nin iki, Behcet, Basîrî ve Koca Râgıb Paşa'nın birer gazeline nazire yazmıştır. "Dediler" redifli bir gazelinin Sultan III. Selim tarafından bestelenmiş olması, bazı mecmualarda şiirlerine tesadüf edilmesi, Hoca Neş'et ve Ayıntablı Aynî tarafından gazellerine nazire yazılması şairin kendi dönemindeki tanınırlık ve beğenilirlik düzeyi hakkında bize fikir vermektedir (Arbatlı 2002: VII-VIII). Dîvân'daki 299 gazelin 101'inde aruzun "mefâ'îlün mefâ'îlün mefâ'îlün mefâ'îlün" kalıbının kullanılmış olması da şairin aruz veznini kullanmasındaki tercihleri bağlamında önemli bir özellik olarak dikkati çekmektedir.

Biri Ali Emiri Kütüphanesi Nu. 24, diğeri Topkapı Sarayı Emanet Hazinesi Kütüphanesi Nu. 1638 olarak kayıtlı iki yazma nüshası tespit edilen Dîvân üzerine bu nüshalardan hareketle Mehmed Said Arbatlı tarafından yüksek lisans tezi hazırlanmıştır (2002).

Şairin biyografisi için bk. "Es'ad, Seyyid Mehmed Es'ad Efendi". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/esad-seyyid-mehmed-esad-efendi