Abdî Paşa'nın şiirlerinin toplandığı eseri. Müjgan Cunbur, Abdî Paşa’nın dîvânının İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı’nda O. 126 arşiv numarasıyla kayıtlı olduğunu belirtirse de (2002: 27) söz konusu yazmayı Halil Sercan Koşik dîvândan ziyade gayr-ı mürettep bir dîvânçe olarak görmenin daha doğru olacağını söyler (2020: 26). Bu yazma eserde Abdî Paşa’nın tüm şiirleri yer almamaktadır. Bu nedenle dîvânçenin eksik kaldığı rahatlıkla söylenebilir. Halil Sercan Koşik’e göre Abdî Paşa’nın mürettep dîvânı on sekizinci asırdan sonra kaybolmuştur. Eldeki bu dîvânçe ise on sekizinci asırda veya daha sonrasında onun kimi eserleri ile mecmualarda yer alan şiirlerinin bir araya getirilmesiyle oluşturulmuştur (Koşik 2020: 26). Dîvânçe'ye Abdî Paşa’ya ait olamayan birkaç şiirin de yanlışlıkla eklenmiş olduğu tespit edilmiştir.

Eserde en çok gazel nazım şeklinde şiir bulunur. Toplam on dört gazelin biri hariç tamamı lugazdır. Dîvânçe'nin geneline bakıldığında önemli bir yekûn tutan lugazlar mesnevi, kıt’a, nazm ve matla gibi nazım şekillerinde yazılmakla birlikte en çok gazel formuyla kaleme alınmıştır. Lugaz olmayan gazel ise Edirne sarayına inşa edilen yeni bir kasr için söylenmiş Arapça bir tarih manzumesidir. Dîvânçe'de gazellerin dışında 5 kaside, 8 mesnevi, 1 kıt’a, 1 terci'-i bend, 2 nazm, 1 matla bulunmaktadır.

Abdî Paşa’nın genel olarak uzun terkiplerle dolu çok süslü bir dil kullanmadığı görülmektedir. Dîvân şiirinin bütün anlam ve mazmun dünyasına hâkim olan Abdî Paşa birinci sınıf bir şair olmamakla birlikte dikkate değer beyitleri de mevcuttur (Koşik 2020: 38). Abdî’nin Dîvânçesi Halil Sercan Koşik tarafından neşredilmiştir.(2020)

 Şairin biyografisi için bk. “Abdî, Nişancı Abdurrahman Abdî Paşa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/abdi-nisanci-abdurrahman-abdi-pasa