Eski Uygur Budist edebiyatına ait bir sutra.

Yazmanın nerede, ne zaman, kimin tarafından ve hangi dilden çevrildiği belli değildir. Wilhelm Radloff’a göre 11. yüzyıla ait olan Dışastvustik metni, hem Marcel Erdal’ın hem de Gerhard Doerfer’in tasnifine göre III. grupta yer almaktadır. Ancak Abdurishid Yakup eseri, Erdal’ın tasnifinde II. grupta, Doerfer’in tasnifinde ise II. grubun alt grupları olan 2b ya da 2c gruplarında göstermek gerektiğini düşünmektedir. Ağca ise eseri, 11. yüzyılın sonları ile en geç 12. yüzyılın başlarına yerleştirmektedir (Ağca 2007: 105-106, Yıldız 2013: 465).

Eserde Budizm'in meşhur efsanelerinden biri olan Trapuṣa ve Bhallika adlı iki tüccarın Buda ile karşılaşması konusu işlenmiştir. Kimi eserlerde iki tüccar kardeş, kimi eserlerde de sadece iki tüccar olarak geçen bu tüccarlar bodhi ağacı altında yedi haftasını geçirip aydınlanmaya ulaşan Buda’ya ilk yiyecek ikram eden şahıslardır. Dolayısıyla bunlar Buda’nın aydınlanmasından sonra vaazını dinleyen ilk müritleridir. Eser, Buda’nın seyahat ederek ticaret yapan bu iki tüccarı korumak, onların mal ve canlarının emniyette olarak rahat ve güvenilir yolculuk etmelerini sağlamak amacıyla ettiği hayır duadan ibarettir. Metinde iki tüccar bodhi denen bir tür incir ağacının altında oturan Buda ile karşılaşır. Burada Buda vaazına başlar. Önce sutranın sahip olduğu üstünlüklerden bahseden Buda, daha sonra tüccarların dünyanın dört yönüne gittiklerinde emniyette olmalarını diler. Böyle bir dilekte bulunurken Buda, sırasıyla doğu, güney, batı ve kuzey yönünde bulunan takımyıldızları ve büyük hükümdar tanrıları sıralar, daha sonra bu yönlerdeki kutsal mekânların adlarını söyleyip bu mekânların onlara ilahî malı gösterivermelerini ister. Daha sonra bu yönlerde bulunan tanrı kızları ve şeytanların toplulukları ile birlikte tüccarları korumasını ister. Son olarak da o yönlerde bulunan tabiat üstü varlıkların dilinde dualar okur ve bu duaların ne tür bilgiler öğrettiğinden bahseder. Dört yöndeki koruyucuların adlarını saydıktan sonra üst taraftaki Güneş, Ay, Yel ve Ateş tanrıları ile alt taraftaki dört şeytanın da bu tüccarları korumalarını diler. Daha sonra koruyucu şeytanlar, bulundukları mekânlarla birlikte sıralanır ve yine bunların tüccarları korumaları istenir. Son olarak, Buda, İndra tanrıyı çağırıp sutrayı över ve bu sutrayı okuyanların ne tür üstünlüklere sahip olacaklarından söz eder, ondan bir dua okumasını ister. Metin burada kesilir (Kaljanova 2005: 15-16).

Yazma, Urumçi’de bulunan Rus konsolosu Kratkov tarafından diğer Turfan yazmaları ile birlikte Rus Orta ve Doğu Asya Araştırmaları Komitesi’ne verilmiştir. Bu nüshanın hâlen Petersburg Asya Müzesi’nde muhafaza edildiği bilinmektedir. W. Radloff-A. Von Staël-Holstein yayınının giriş kısmındaki bilgilere göre, yazma iyi korunmuştur. Uzunluğu 14,8 cm, genişliği 13 cm olan sert sarı sayfalara yazılmıştır. Bu sayfalar dikilmiştir. Kapağın bulunduğu her iki tarafta şu an 11 tane çok hasarlı 32 tane de iyi durumda olan yaprak bulunmaktadır (Kaljanova 2005: 11).

Metin üzerinde Wilhelm Radloff - A. von Stael-Holstein (1910), Elmira Kaljanova (2005) ve Abdurishid Yakup (2006) olmak üzere üç neşir çalışması vardır.