Der Na’t-ı Mesnevî ve Sâhib-i Mesnevî, Kilisli Aşkî Mustafa b. Ömer’in (d. 1200-1204/1785-1789 - ö. 1288-1294/1871-1877) bütün manzumelerini ihtiva eden Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın içinde yer almaktadır.  “Fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün” kalıbıyla yazılmıştır. Biri Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Bölümü’nde (HM) Dîvân-ı Fevâidu’l-Uşşâk adlı külliyatın içinde diğer ikisi İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Kütüphanesi’nde (TA) ve Yapı Kredi Semet Çifter Araştırma Kütüphanesi’nde (YK) yer alan Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın olmak üzere üç nüshası vardır.  Külliyatın son istinsahı olan HM nüshasında 47^b-52^a yaprakları arasında yer alır. Yüz otuz üç beyittir.

Na’t türünde olan bu mesnevi, Mevlânâ’yı ve eseri Mesnevî’yi övmesi dolayısı ile külliyatında mevlevilikle alakalı olan Vahdetnâme mesnevisinden hemen sonra tertip edilmiştir. Yüz otuz üç beytin onuncu ile yirmi sekizinci beyitleri arasındaki on sekiz beyitte sırasıyla kullanmış olduğu alfabe harfleriyle Mevlânâ’nın eserinde kullandığı alfabeyi ve Mesnevî’nin ilk on sekiz beytini övmektedir. Hicri 1270'li yıllarda yazıldığı tahmin edilen manzumenin tam olarak ne zaman yazıldığına dair bir bilgi yoktur. Eser ilk olarak Aşkî'nin Vahdetnâme eseri üzerinden yüksek lisans tezi hazırlayan Mehmet Şamil Baş tarafından (Baş 2007) bir makalede (Baş 2012) tanıtılmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Aşkî, Mustafa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/aski-mustafa