Dinî-destânî nitelikli manzume. Muhtemelen 14. yüzyılda Kırşehirli veya Kayserili Îsâ tarafından kaleme alınmıştır. Millet Kütüphanesi, Ali Emiri, Manzum, nu. 1411; Süleymaniye Kütüphanesi, Serez Bölümü, nu. 3839/3; İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi, nu. TY 4069; Taksim Atatürk Kitaplığı, Belediye, nu. K.223/2 vb. numaralarda olmak üzere birçok nüshası bulunmaktadır. Nüshalarının çokluğu mesnevinin Osmanlı okuma kültürü içerisinde dolaşıma girdiğini, okunduğunu ve çoğaltıldığını göstermesi bakımından önem arz etmektedir. Hz. Muhammed ile Hz. Mâriye’nin oğulları Hz. İbrâhîm hakkındaki manzume, "basit planlı" veya "halk tipi" olarak adlandırılan mesnevilerdendir (Çelebioğlu 1999: 45). Aruz vezninin “fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilün” kalıbıyla yazılan metin 150 beyittir.

Dâstân-ı Vefât-ı İbrâhîm’de anlatıldığına göre, Hz. Peygamber’in, Hz. Yûsuf gibi güzel, Hz. Dâvûd gibi hoş sesli bir oğlu bulunmaktadır. Okula başlayan bu çocuğa Hz. Osmân hocalık etmektedir. Allah, Hz. Muhammed’e oğlunu mu ümmetini mi tercih edeceğini sorunca Hz. Peygamber, hiç şüphe duymadan ümmetini seçmiştir. Bunun üzerine Azrâil, Hz. İbrâhîm’in ruhunu kabzetmiş ve çocuk Hz. Osmân tarafından hazırlanıp babası tarafından defnedilmiştir. Sorgu meleklerinin gelmesi ve dünyanın geçiciliğinin belirtilmesiyle mesnevi tamamlanmıştır. Eski Anadolu Türkçesiyle açık, sade ve anlaşılır bir dille kaleme alınmış bu mesnevi, şairin belirttiğine göre Sirâcü’l-Kulûb’dan esinlenerek işlenmiştir.

Dâstân-ı Vefât-ı İbrâhîm, Hanife Koncu tarafından dört nüshasının mukayesesi ile yayımlanmıştır (2001).

Şairin biyografisi için bk. "Îsâ, Kırşehirli/Kayserili Îsâ". Türk Edebiyatı Eserler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/isa-kirsehirli-isa