Şeyyâd Hamza'ya ait Hz. İbrâhîm'in başından geçenleri hikâye eden mesnevi. Tespit edilebilen tek nüshası Bulgaristan Milli Kütüphanesi, nu. OR. 108'de kayıtlı yazmanın 78a-90a sayfaları arasında yer almaktadır. Metin toplamda 389 beyittir ve aruzun “fâ’ilâtün fâ’ilâtün fâ’ilün” kalıbıyla yazılmıştır. Şairin adı 386. beyitte "Şeyyâd Hamza ben dahı mücrim kula / Ümîzüm var kim Çalab rahmet kıla" şeklinde kaydedilmiştir.

Şeyyâd Hamza eserine Allah’ın adını zikrederek başlar, peygamber için salavat istedikten sonra 8. beyit itibariyle hikâyeyi anlatmaya geçer. Buna göre küfrün âlemi tutuğu zamanlarda halkı Nemrûd yönetmektedir. Nemrûd dünyanın kendisinin olduğunu söyleyip tanrılık davasında bulunmaktadır. Bir gün halkın içinden biri, etrafındakileri Nemrûd'a gidip gökyüzünden şikayet etme hususunda ikna eder. Nemrûd halkın sözlerini işitince, göğe çıkıp gök tanrısını öldüreceği sözünü verir. Şeytanın yönlendirmesiyle akbabaların bağlandığı bir düzenek yapar ve puthaneden bir keşişi de yanına alarak gökyüzüne çıkar. Keşiş uyuduğu sırada Allah’a kendisine yardımcı olması için yalvarır, duası kabul olunur. Allah Cebrâil’i denizden bir balık almaya gönderir, melek balığı Nemrûd’un attığı oka tutar, balık vurulur. Nemrûd ve yanındaki keşiş kanı görünce gök tanrısının öldüğünü zannedip yeryüzüne geri dönerler. Nemrûd, 1700 yaşına gelmesine rağmen hiç hastalanmaz, saltanatı da zenginleşir. Bir gün tahtında otururken vezirleri ona doğacak bir erkek çocuğun onun saltanatına son verip putları yakacağını söylerler. Bunu duyan Nemrûd doğacak bütün erkek çocukların öldürülmesi emrini verir. Nemrûd’un Âzer/Târîh isimli bir put yontucusu vardır. Âzer'in hanımı çocukları Hz. İbrâhîm'i bir mağarada doğurur, on yedi ay boyunca bebeği mağarada emzirir. Hz. İbrâhîm büyür ve annesine yaratıcı hakkında sorular sormaya başlar. Annesi ona Nemrûd’un tanrı olduğunu söyler, Hz. İbrâhîm ise mağaradan çıkıp yaratıcıyı arar. Yıldızlara, aya ve güneşe bakıp bunların tanrı olmadığını anlar. Annesi mağaraya gelip Hz. İbrâhîm’in büyüdüğünü görünce onu eve getirir.  Bir gün babası ona pazarda satmak üzere putlar verir, ama İbrâhîm bunların koluna ip takıp, kırar ve yakar. Bunu gören pazar halkı Hz. İbrâhîm’e saldırır. Halkın şehirde olmadığı bir gün Hz. İbrâhîm puthaneye gidip baltayla biri hariç bütün putları kırar. Baltayı da büyük put Lat’ın boynuna asar. Halk dönünce Hz. İbrâhîm’i yakalayıp Nemrûd’un önüne çıkarır. Onu sorguya çekip ateşte yakmaya karar verirler. Çok büyük bir ateş yakılır, fakat halk Hz. İbrâhîm’i içine nasıl atacaklarını bilemezler. Bu esnada şeytan gelip onlara cehennemde gördüğü mancınığın nasıl yapıldığını anlatır. Onlar da yaptıkları mancınıkla İbrâhîm'i ateşe atarlar. Havada bulunduğu sırada Cebrâil gelip onu yakalamak ister. Ama peygamber onu ve dört meleği reddedince aradaki perdeler kalkar, Hz. İbrâhîm istediği gibi Allah’la karşı karşıya gelir. Allah ateşe peygamberi yakmamasını emreder. Hz. İbrâhîm’in düştüğü yerde bir pınar çıkar, etrafta erguvanlar ve çeşitli çiçekler biter, kuşlar ötmeye başlar. Bu sefer halk Hz. İbrâhîm’e büyük taşlar atarlar. Taşlar havada gülsuyuna dönüşüp peygamberin üzerine saçılır. Bu gibi mucizeleri gören halkın bir kısmı imana gelir. Sonunda bir sinek Allah’ın emriyle Nemrûd’un burnuna girer, kulları başına tokmakla vurmasına rağmen Nemrûd azab içinde kalarak helâk olur. Şair 378. beyitten sonra nasihat faslına geçer, kendi zamanında da Nemrûd gibi kibirli insanların olduğunu anlatır. Kendisi için dua edene Allah’ın rahmet etmesini dileyerek eserini tamamlar.

Eski Anadolu Türkçesi dil malzemesi açısından önem arz eden eserin bilinen tek nüshasında birçok yerde imla ve vezin problemlerine rastlanılmaktadır.

Şeyyâd Hamza'nın bu mesnevîsi Müjgân Çakır ve Hanife Koncu tarafından bir makaleyle yayımlanmıştır (2022).

Şairin biyografisi için bkz. "Şeyyâd Hamza". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/seyyad-hamza