Eski Uygur Türkçesi dönemine ait Daśakarmapathāavadānamālā “On (kötü) davranış yollarının zincirleme hikâyesi” içerisinde geçen ve övke üz buz köñül (Skr.vyāpāa) “öfkelenmek” adını taşıyan dokuzuncu günah bölümü içindeki bir avadana.

Avadanalar, Buda ve bodisatvaların başından geçen olaylarla canlıları kurtarmak için kendilerini feda edişlerini anlatan hikâyelerdir (Eraslan 2012: 47).

Çaştani Beg Hikâyesinde, Çaştani Bey adlı bir hükümdar ülkesine musallat olan ve salgın bir hastalığa neden olan şeytanlarla savaşmaktadır. Çaştanı Bey, savaşı kazanarak hem ülkesini hastalıktan kurtarmış, hem de Budalık mertebesine erişmiştir.

Çaştani Beg Hikâyesi, Kavi Drrė Saŋadas tarafından Ugu Küşen (Tohar B) dilinden Toharcaya (Toharca A); Şilazin Praşnikė/Praştinkė tarafından da Toharca (Toharca A)’dan Eski Uygur Türkçesine çevrilmiştir.

Daśakarmapathāavadānamālā’nın, Petersburg, Berlin ve Ürümçi(Hami) olmak üzere üç nüshası bulunmaktadır. Çaştani Beg Hikâyesi ise Daśakarmapathāavadānamālā’nın Berlin nüshasında ve Petersburg nüshasının Kr 2/8 numaralı belgesinde bulunmaktadır.

Eserin yazılış tarihi hakkında araştırmacılar arasında çeşitli görüşler bulunmakla birlikte, Elmalı (2016:14)’ya göre eser, en geç 11. yüzyıl sonu 12. yüzyıl başlarında yazılmıştır.

Çaştani Beg Hikâyesi üzerine Müller-Gabain’in Uigurica IV içerisindeki neşirleri; S. Himran’ın Çaştani Bey Hikayesi adlı kitabı; Gerhard Ehlers’in yapmış olduğu bir katalog çalışması; Shogaito, Tugusheva, Fujishiro’nun birlikte yürüttükleri çalışmada Çaştanı Bey’e ait bir belge; M. Elmalı’nın Daśakarmapathāavadānamālā üzerine doktora tezi ve kitabı; J. Wilkens’in katalog çalışmaları ve Ümit Özgür Demirci’nin Eski Uygurca Dört Çatik adlı eseri bulunmaktadır.