Lâ’mi’î tarafından XVI. yüzyılda mesnevi formunda aruzun mefâʻîlün mefâʻîlün feʻûlün vezniyle kaleme alınan şehr-engîz. Eserin kesin tarihi hakkında farklı görüşler bulunmaktadır; şairin bu şehr-engîzi, Kanuni Sultan Süleyman ve İbrahim Paşa’nın Bursa’yı ziyaret edeceğini haber alması üzerine yazdığını belirtmesinden hareketle eserin 1522 yılına ait olduğu belirtilir (Levend 1958: 26), ayrıca eserin 1523 yılından sonra yazılmış olabileceğine dair görüşler de bulunmaktadır (Tezcan 2001: 164).

Lâ’mi’î’nin Bursa Şehr-engîzi'nde şehrin güzelliklerinin anlatılması bakımından bu eserin yazılmış diğer şehr-engîzlerden farklı olduğu belirtilir (Levend 1958: 27, Akkuş 1987: 56, İsen ve Burmaoğlu 1978: 57-105). “Şehr-engiz-i mevâzı’-ı şerîfe-i Brusa” münacatla başlar; sebeb-i telif bölümünde bu eserin Kanunî Sultan Süleyman’ın şehri ziyareti üzerine yazıldığı belirtilir. Eserde Padişah’ın övgüsünde sonra, İbrahim Paşa’nın övgüsü yer alır. Bursa şehrinin tarihî ve doğal güzellikleri, gezilip görülecek yerleri tasvir edilir. Uludağ, Kırkpınar, Monla ve Sarı Alan, Ab-ı Hayat Pınarı, Sultan Yaylası, Tekür Alanı, Elma Çukuru, Fındık ve Kestane Çukuru, Doğlu Baba Yaylası gibi Bursa’nın dağları, pınarları, vadileri yaylaları, ovaları anlatıldıktan sonra medreseler ve dergâhlardan söz edilir. Uludağ etekleri, Kaplıkaya vadisi, Çamlıca Ayazma, Musa Baba Meydanı, Gökdere Vadisi, Abdal Murad ve Sarnıç Alanı, Kale ve Pınarbaşı, Ulucami tasvir edilen diğer yerlerdir. Sultan Osman, Orhan Gazi, Sultan Murat, Yıldırım Bayezid, Süleyman Şah, Musa Çelebi, Çelebi Sultan Mehmet ve II. Murat gibi Bursa’da türbesi bulunan padişahlardan bahsedilir. Şehrin, çarşısı, pazarı ve bedesteni burada çalışan güzeller ön plana çıkarılarak anlatıldıktan sonra yine bağlar, bahçeler, kaplıcalar ve sahralar tasvir edilir. Daha sonra ilkbahar, yaz, sonbahar ve kış anlatılır ve tekrar padişaha övgüyle şehr-engîz tamamlanır.

Mustafa İsen ve Hamit Bilen Burmaoğlu tarafından eser, Latin harfleriyle 638 beyit tespit edilerek yayımlanmıştır (2011). Metin Akkuş’un hazırladığı yüksek lisans tezinde 656 beyitten oluşan şehr-engîzde sadece şehrin doğal güzelliklerinin anlatıldığı bölüm yer alır (1987). Lâ’mi’i Divanı'nın Viyana nüshasında ise, Bursa’yı tanıtan 638 beyitlik “Şehr-engiz-i mevâzi’-i şerîfe-i Brusa’dan” sonra, Bursa’nın erkek güzellerinin anlatıldığı “Nâme-i şehr-engiz-i mahâbîb-i dil-firîb-i Brusa” bölümü yer almıştır (Tezcan 2001: 164). Eserin bu bölümünde güzellerin tasvirinden oluşan 227 beyit daha bulunmaktadır. Bu bölümde toplam kırk güzele yer verilir; ilk on güzel sekizer beyitle tasvir edilirken, diğer güzeller ikişer beyitle tanıtılır.

Söz edilen yayınlara ek olarak eserin yalnızca şehri tanıtan bölümü kısaltılmış olarak eski harflerle Hüdâvendigâr Vilâyet Matbaasında (1288 / 1871) basılmış ve Almancaya da iki kez çevrilmiştir (Tezcan 2001: 165).

Şairin biyografisi için bk. "Lâmi’î Çelebi, Mahmûd b. Osmân". Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/lamii-celebi-mahmud-osman