İshak Çelebi’nin mesnevi nazım biçiminde, aruzun mefâ'îlün mefâ'îlün fe'ûlün kalıbıyla yazdığı şehr-engiz. 117 beyitten oluşan Bursa Şehr-engizi'nin (Çavuşoğlu ve Tanyeri 1989: 87-99), şairin Bursa Kaplıca (Hudâvendigâr) medresesinde müderrislik yaptığı sırada tamamlanmış olması muhtemeldir (Tığlı 2021: 123).

Şehr-engiz'e, Allah’a dua ile başlayan İshak Çelebi, güzelleri övmekten kastın onların yaratıcısını övmek olduğunu vurgulayan ifadelerinin ardından, gezdiği nice diyar arasında gönlünde ayrı bir yeri bulunduğunu söylediği Bursa’nın cennete eş tabiatını konu edinen bir girizgah yapmaktadır. Girizgahtan sonra güzellerin övgüsüne geçen şair, bu bölümde İvaz, Mahmûd, Bekir, Kayyımoğlu Mustafâ, Pâybörkcioğlu, Mîve-furûş Hasan, Bâlî ve Hüseyin adlı sekiz güzelin yedişer beyit ile övgüsünü yapar. Ayrı başlıklar altında söz konusu kişilerin, klasik şiir estetiğine dair benzetme unsurları çerçevesindeki övgüsünün yanı sıra mensup olduğu mesleğe dair araç ve ürünlerle münasebetli söz ve anlam sanatları görülmektedir. Adı geçen kişilerden meslekleri belirtilmiş olanlardan Hasan mîve-furûş, Bâlî kadayıfçı, Hüseyin mekikçidir. Mesleği belirtilmese de beyitlerde geçen “müsahhâr”, “Zülfekâr”, “bâzû-bend”, “hamâyil” gibi kelimeler münasebetiyle Bekir'in de asker zümresine mensup olduğu anlaşılmaktadır.

İshâk Çelebi'nin Bursa Şehr-engizi, Dîvân'ı ile birlikte Mehmed Çavuşoğlu ve M. Ali Tanyeri tarafından yayımlanmıştır (1989).

Şairin biyografisi için bk. “İshâk Çelebi”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/Nedîm-ahmed http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/ishak-celebi