Aşknâme, Kilisli Aşkî Mustafa b. Ömer’in (d. 1200-1204/1785-1789 - ö. 1288-1294/1871-1877) bütün manzumelerini ihtiva eden Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın içinde yer alan ilk mesnevîdir. Aruzun “fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün” kalıbıyla yazılmış bu manzumenin üç nüshası vardır. Biri Süleymaniye Kütüphanesi Hacı Mahmud Efendi Bölümü’nde Dîvân-ı Fevâidu’l-Uşşâk adlı külliyatın içinde 5^b-10^a yaprakları arasında yer alır ve 130 beyittir. İstanbul Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Kütüphanesi’nde yer alan Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adlı külliyatın içinde 130; ve üçüncü nüsha olan Yapı Kredi Semet Çifter Araştırma Kütüphanesi’nde yer alan Behce-i Letâif ve Lehce-i Maârif adıyla kayıtlı külliyatta 129 beyit hacmindedir. Aşknâme’den önce 3 beyitlik besmele ile ilgili bir bölüm bulunmaktadır. Bu girişten sonra aşka dâir beyitlerden meydana gelmiş olan Aşknâme başlamaktadır. Aşkî bu eserini Hicâz’da kaleme almıştır. Bu bilgi müellifin Vahdetnâme adlı mesnevisinin 21. beyitinde ifade edilmektedir. Nüshalarda müstensih olarak Mehmed Salih Efendi’nin adı geçmektedir. Aşknâme’nin son beytinde düşürülen tarih ise eserin H. 1272’de yazıldığını göstermektedir. Eser ilk olarak Orhan Bilgin tarafından bir makaleye konu olmuş (Bilgin 1990) ve metni yayınlanmıştır. Numan Külekçi'nin antolojisinde (Külekçi 1999) de kısmen yer yerilen eser,  Aşkî hakkındaki yüksek lisans (Baş 2007) ve doktora çalışmalarında (Yapa 2007) da tanıtılmıştır.

Şairin biyografisi için bk. “Aşkî, Mustafa”. Türk Edebiyatı İsimler Sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/aski-mustafa