Menemenlizâde M. Tahir’in; Tercüman-ı Hakikat, Mirat, Cerîde-i Havadis, Güneş, Âsâr, Servet-i Fünûn gibi gazete ve süreli yayınlarda yayımlanmış edebî, fennî; manzum ve mensur eserlerini topladığı ve 1895’te neşredilmiş külliyatının birinci cildi. “İfade” ve “Kısm-ı Elhan’ın Mukaddimesi” adlı iki mensur bölümden sonra “Kısm-ı Elhan” adlı bölümde sırasıyla Levha, Bir Çoban, Bir Yerde, Bir Kabrin Sükûtu Derin Bir Feryattır, Victor Hugo’dan Manzume Tercümesi, “Hiçâ Hiç” Redifli Şiire Terbi, Bir İhtiyar Lisanından Söylenmiştir, Ey Sen Ki, Yalnız, Güzel, Kitabe-i Seng-i Mezar, Ninni, Âlem-i Sihr yahut Galeyan-ı Hissiyat, Bir Çiçeğe, Hissin Bir Hitabı, Bahar isimli manzum parçalara yer verilmiştir.

Levha, Bir Çoban, Bir Yerde, Bahar şiirleri; tabiat temini ele alırken diğer şiirler de lirik özellikler taşımaktadır. Kitabe-i Seng-i Mezar adlı şiirinde dünyanın geçiciliğini vurgulayan şair, aşk temine yer verdiği şiirlerinde aşkı, sevinç ve mutluluk kaynağı olarak ele alır. Bu şiirlerde sevgi, şaire yaşama sevinci veren bir duygu, sevgili de mutluluğa vesile olur. Şiirlerin bazıları düzenli dörtlüklerden bazıları da bentlerden oluşmaktadır. Menemenlizâde Mehmed Tahir, mensur bölümlerde ise eserin oluşturulma düşüncesini ve sürecini anlatmıştır.

Menemenlizâde Mehmed Tahir’in Elhân (1886), Yâd-ı Mâzî (1887), Âsâr-ı Perişân (1895). Terane-i Zafer(1897) olmak üzere dört şiir kitabı vardır. Âsâr-ı Perişan adlı üçüncü şiir kitabı 1311/1895 yılında İstapan Matbaasında yayımlanmıştır.

Şairin biyografisi için bk. "Menemenlizade Tahir". Türk Edebiyatı İsimler sözlüğü. http://teis.yesevi.edu.tr/madde-detay/tahir-menemenlizade