Şiban Han’ın hayatını ve şeceresini konu edinen mensur eser. Yazarı bilinmemektedir. Eserde Şibanîlerin son hanı II. Abdullah’tan da bahsedildiği için 16. yüzyılın son çeyreğinde -1583-1598 yılları arasında- yazıldığı tahmin edilmektedir. Sonunda yer alan “temmetü’r-risâle-i şerîfe fî vilâyet-i Buhârâ” kaydından ise Buhara’da tamamlandığı anlaşılmaktadır.

Anonim Şibanî-nâme’nin bilinen iki nüshası vardır. İlki Petersburg Bilim Akademisi Asya Müzesinde 591 numarada, diğeri ise Kazan Üniversitesi Kütüphanesinde 101 numarada kayıtlıdır. Başında iki bölümden oluştuğu bilgisi yer alsa da esasında eser üç bölümden müteşekkildir. İlk bölümde Hz. Nuh ve nesli anlatıldıktan sonra Oğuz Han’dan Alankova’ya kadarki devir ele alınmıştır. İkinci bölümde Kongrat kavmi ile Cengiz Han’a kadar Türk-Moğol boylarının tarihi anlatılmıştır. Bu iki bölüm Reşîdüddin’in Câmîü’t-Tevârih’inin kimi kısımlarının çevirisi olarak nitelendirilebilir. Eserin üçüncü bölümünde ise dedesi Ebu’l-Hayr Han’dan itibaren Şiban Han, girdiği mücadeleler, savaşları ve nesli hakkında bilgi verilir. Şibanîlerle ilgili bu bölümü aynı ya da farklı bir kişinin sonradan eklediği düşünülmektedir (Karasoy ve Toker 2005: 28-35).

Eser, ilk kez Berezin tarafından 1849 yılında Kazan’da yayımlanmıştır. Bu çalışma Petersburg Bilim Akademisi Asya Müzesi’ndeki nüsha esas alınarak yapılmıştır. Şeybaniada. İstoriya Mongolo- Tyurkov na Dcagatayskom Dialekt adlı çalışma; ön söz, Rusça tercüme, açıklamalar, ekler, dizin, doğru-yanlış cetveli ve matbu Arap harfli metin bölümlerinden oluşmaktadır (Berezin 1849). Türkiye’de ise Türklerde Şecere Geleneği ve Anonim Şibanî-nâme adıyla Yakup Karasoy ve Mustafa Toker tarafından yayımlanmıştır (2005). Çalışmanın ilk üç bölümünde sırasıyla Türklerde şecere geleneği, Şibanî-nâmeler; Şibanîler ve dönemin siyasi-sosyal durumundan bahsedilmiştir. Sonraki bölümde metin Türkiye Türkçesine aktarılmıştır. Eserin sonunda yer alan Arap harfli bölüm, Berezin yayınının sonundaki matbu metnin Konya Mevlana Kütüphanesi İhtisas 2215 numaradaki nüshasının tıpkıbasımıdır. Çalışmanın sonunda ayrıca özel isimler dizini bulunmaktadır (Karasoy ve Toker 2005).