Eski Uygur Türkçesi dönemine ait Altun Yaruk Sudur adlı eserin onuncu kitabının içinde yer alan hikâye.

Altun Yaruk Sudur’un aslı Sanskritçedir. Eser, VIII. yüzyılda Sanskritçeden Çinceye, X. yüzyılda da Çinceden Şingko Şeli Tutung tarafından Türkçeye çevrilmiştir. Şingko Şeli Tutung, X. yüzyılın birinci yarısında yaşadığı düşünülen Beşbalıklı ünlü bir Uygur edebiyatçısı ve Uygur dönemine ait birçok eserin çevirmenidir.

Aç Pars Hikâyesi, üç prens ve bir kaplanın hikâyesini konu edinmektedir. Hikâyeye göre yedi gün önce yavrulamış, aç ve yaralı bir kaplan vardır. Hikâye, yavrularına ve kendisine yiyecek bulamayan, hayatta kalabilmek için kendi yavrularını yemek üzere olan aç kaplan ile yavrularını kurtarmak için üç prensin en küçüğü olan Mahāsattva’nın kendisini kurban etmesini anlatmaktadır.

Altun Yaruk Sudur’un geç tarihli nüshası St. Petersburg’da ve daha erken tarihli birçok nüshası ise Berlin’dedir. St. Petersburg nüshası Malov tarafından Turfan Gezisi sırasında bulunup Rusya’ya götürülerek üzerinde çalışılmış tam nüshadır. Berlin’deki nüshalar ise Müller’den bugüne kadar pek çok çalışmada yayımlanmıştır.

Altun Yaruk Sudur üzerine birçok çalışma bulunmakla birlikte, Aç Pars Hikâyesi üzerine Zemire Gülcalı’nın müstakil bir kitap çalışması bulunmaktadır.